Γιώργος Περισανίδης - Multi-tasking Συγγραφέας

Σχεδόν έρωτας (διήγημα με αφορμή τους αστικούς μύθους)

Οι αστικοί μύθοι αποτελούν ιστορίες, συνήθως φανταστικών γεγονότων που διαδίδονται μαζικά.

Ωστόσο, δεν είναι απαραιτήτως δημιουργήματα της φαντασίας και αρκετοί θρύλοι στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Κάποιοι αστικοί μύθοι έχουν καταφέρει να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια με μικρές παραλλαγές.

Οι αστικοί μύθοι συνηθέστερα γίνονται πιστευτοί, επειδή περιέχουν έναν κόκκο αλήθειας ή επειδή αναφέρουν πράγματα συναρπαστικά.

Το παρακάτω διήγημα είναι βασισμένο σε πολύ γνωστό αστικό μύθο.

Στεκόταν στην άκρη του δρόμου και είχε απλώσει το χέρι με την παλάμη κλειστή να δείχνει με τον αντίχειρα προς τα πάνω. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ποιος κάνει σήμερα ακόμα ωτοστόπ;

Στα λίγα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν μέχρι να πάρω την απόφαση να σταματήσω και να την πάρω μαζί μου, κατάφερα να προσέξω ότι ήταν πραγματικά όμορφη, με ένα ίσως παράταιρο για την εποχή ντύσιμο.

Πριν ξεκινήσω και αφού εκείνη είχε βολευτεί στη θέση του συνοδηγού, την ρώτησα:

- Πού πηγαίνεις;
- Καλαμάτα! Γυρίζω πίσω σπίτι!
- Ωραία στο δρόμο μου είσαι.
- Είναι μακριά ακόμα;
- Όχι, μισή ώρα δρόμος.

Έβαλε τη ζώνη της και πολύ φυσικά χωρίς να με ρωτήσει κάτι, άρχισε να αλλάζει τους σταθμούς στο ραδιόφωνο μου.

Στην αρχή πέτυχε ένα παλιό τραγούδι των Cutting Crew, το “I Just Died In Your Arms”, το άφησε να παίξει λίγο και μετά το άλλαξε.

“Ωραίο τραγούδι, αλλά με ρίχνει ψυχολογικά και θέλω να μείνω χαρούμενη”, μου είπε και συνέχισε το ψάξιμο.

Αφού πέρασε διάφορους σταθμούς, τελικά σταμάτησε σε ένα άλλο παλιό τραγούδι που αδυνατούσα να θυμηθώ τον τίτλο, είχε όμως πολύ ατμοσφαιρική και ταυτόχρονα ρομαντική μουσική.

“Μ' αρέσει πολύ”, είπε και προσπάθησε να τραγουδήσει, χωρίς να γνωρίζει πραγματικά τους στίχους...

Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και άνοιξα το Shazam, που το έβαλα να ψάχνει.

Το βρήκε, σχεδόν αμέσως!

Πάνω στην οθόνη του κινητού μου έγραφε: mono - life in mono (from the movie “Great Expectations 1998)

“mono - life in mono, το τραγούδι ακούγεται στην ταινία “Μεγάλες Προσδοκίες”, είπα. “Ναι μωρέ! Μπράβο! Την είχα δει πρόπερσι στον κινηματογράφο”, μου απάντησε.

Έδειχνε λίγο σαστισμένη ή μπορεί και να ήταν η ιδέα μου...

Αποφάσισα να την ρωτήσω για την ταινία, μιας και ο κινηματογράφος είναι πάντα μια καλή αφορμή για μια ωραία συζήτηση.

- Η ταινία πως σου φάνηκε;
- Ωραία! Πολύ ρομαντική στην αρχή, αλλά το τέλος άνισο!
- Γιατί το λες αυτό; Είναι στην τελευταία σκηνή που φτάνουν στο τέλος του έρωτα και εκεί ξεκινάει η αγάπη!
- Το τέλος του έρωτα; Δεν το έχω ζήσει αυτό! Δεν το ξέρω...
- Είσαι πολύ νέα ακόμα, θα φτάσεις και εκεί.
- Δεν νομίζω.

Παρ' όλο που είχε μόλις πει “Δεν νομίζω”, τόσο ο τόνος που το είχε πει, όσο και το ύφος της δεν άφηναν αμφιβολία ότι ήταν σίγουρη ότι δεν πρόκειται να το ζήσει.

Πείσμωσα.

- Ξέρεις είναι αποστολή του έρωτα να πεθαίνει και να παραχωρεί τη θέση του στην αγάπη.
- Πεθαίνει ο έρωτας; Αν πεθάνει ο έρωτας, πώς μπορείς να συνεχίσεις να ζεις;
- Ό,τι έχει αρχή, έχει και τέλος.
- Αυτή είναι ατάκα από το Matrix, την είδα πέρσι ανυπομονώ πολύ και για τις συνέχειες!
- Δεν είναι εξίσου καλές με το πρώτο.
- Βγήκαν; Μάλλον ήμουν απορροφημένη με τον έρωτα... Εσύ θα μπορούσες να πεθάνεις από έρωτα;
- Κοίτα, ο έρωτας, όπως τον γνωρίζουμε, ταξιδεύει με τη βοήθεια του συλλογικού ασυνείδητου από την εποχή του Σαίξπηρ και του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας.
- Κατάλαβα, μην συνεχίζεις! Δεν θα μπορούσες!

Ξαφνικά είχα θυμώσει μαζί της! Ενώ είχε δίκιο, αφού δεν πιστεύω καθόλου στην έννοια της αυτοκτονίας για οποιονδήποτε λόγο, το συμπέρασμά της το είχα νιώσει σαν μομφή στην ικανότητά μου να ερωτευτώ!

Δεν μίλησα και μηχανικά άρχισα να πατάω σταθμούς στο ραδιόφωνο. Βρήκα το τραγούδι που κυκλοφόρησε ο Παντελίδης μετά το ατύχημα, το “Θυμάμαι” και το άφησα.

Εκείνη έμοιαζε εντελώς βυθισμένη στις σκέψεις της και έμοιαζε να μην προσέχει καθόλου το τραγούδι.

Κάτι εντελώς απροσδιόριστο με παρακινούσε να συνεχίσω την κουβέντα μας και να κερδίσω και πάλι την προσοχή της.

- Σ' αρέσει ο Παντελίδης;
- Ποιος είναι αυτός;
- Αυτός που τραγουδά! Δεν τον ξέρεις;
- Δεν ακούω Ελληνικά!
- Και να μην ακούς! Θα πρέπει να μην ζούσες και Ελλάδα για να μην τον ξέρεις, μιας και πρόσφατα έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα!

Ξαφνικά ζωήρεψε! Την είδα να δείχνει και πάλι ενδιαφέρον για την συζήτησή μας.

- 'Ήταν ερωτευμένος;
- Ατύχημα ήταν!
- Άλλο σε ρώτησα!
- Είχε πόνο. Ζούσε την απόρριψη από αυτή που είχε ερωτευτεί και την απόρριψη αυτή την έβαζε στα τραγούδια του!

Δυνάμωσε και άρχισε να προσέχει τους στίχους.

- Αυτός ο Παντελίδης, όπως τον είπες, θα μπορούσε να πεθάνει από έρωτα!
- Δεν με προσέχεις! Ατύχημα ήταν!
- Εσύ δεν με προσέχεις! Είπα εγώ ότι δεν ήταν;

Σταμάτησα να μιλάω και την άφησα να ακούει το τραγούδι. Ξεκίνησα να την παρατηρώ καλύτερα. “Είναι η ομορφιά της που με γεμίζει άγχος”, σκέφτηκα. “Αν θέλω να έχω ελπίδες μαζί της πρέπει να το ξεπεράσω!”

Είχαμε μπει ήδη στην Καλαμάτα. Φαινόταν να γνωρίζει καλά την πόλη, μου έδινε οδηγίες που να στρίψω και πολύ σύντομα μου ζήτησε να σταματήσω.

- Να αυτή η μονοκατοικία είναι! Εκεί μένω!

Έκανε να κατέβει.

- Στάσου! Ούτε το όνομά σου δεν μου είπες!
- Κατερίνα! Εσένα;
- Γιώργος!
- Γιώργο, χάρηκα και για τη βόλτα, αλλά και για την κουβέντα μας!
- Και εγώ! Ούτε που κατάλαβα πως φτάσαμε!

Βγήκε και κατευθύνθηκε προς το σπίτι της. Λίγο πριν μπει μέσα βγάζοντας ένα κλειδί που είχε μέσα στη τσέπη της, γύρισε και με κοίταξε και με το χέρι της με χαιρέτησε πάλι.

Όταν χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο και ενώ ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω, κατάλαβα ότι ένιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι... Όχι, δεν θα έφευγα έτσι... Αποφάσισα να χτυπήσω το κουδούνι και να ζητήσω τουλάχιστον το τηλέφωνό της.

Στάθηκα στην πόρτα και με άγχος και ανασφάλεια χτύπησα το κουδούνι.

Λίγο μετά μου άνοιξε μια μεγάλη γυναίκα, που είχε όμως πολλά κοινά εξωτερικά χαρακτηριστικά με την Κατερίνα.

- “Η Κατερίνα;” ρώτησα δειλά. Η γυναίκα με κοίταξε σαστισμένη.
- “Ποιόν θέλετε”, με ρώτησε μάλλον με θυμό.
- “Μπορώ να μιλήσω στην Κατερίνα;” επανέλαβα.
- Τι πλάκα είναι αυτή; Δεν το βρίσκω αστείο!
- Μα δεν είναι! Θα ήθελα μόνο πέντε λεπτά μαζί της! Την είδα να μπαίνει. Είμαι αυτός που την έφερε σπίτι!

- Εδώ μένω μόνη μου και η Κατερίνα μου αυτοκτόνησε εδώ και 15 χρόνια, είπε η γυναίκα και έκλεισε με δύναμη την πόρτα στα μούτρα μου.

Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα έξω από την πόρτα και πόση ώρα έκανα να φύγω...Έβαλα μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου και σχεδόν φωναχτά αναρωτήθηκα...

“Σχεδόν έρωτας”. ... See more

Το τέλος της τέχνης
Αν είσαι μουσικός, συγγραφέας ή κάποιος άλλος καλλιτέχνης και θες να μάθεις γιατί το έργο σου δεν θα θεωρηθεί ποτέ μεγάλο στην εποχή μας, αυτό το κείμενο σε ενδιαφέρει.

Το τέλος της Μουσική (Youtube)
Σε μια εποχή όχι και τόσο μακρινή η διαδικασία της παραγωγής μιας μουσικής σύνθεσης δεν ήταν και τόσο εύκολη. Απαιτούσε εξοπλισμό που μόνο ελάχιστα επαγγελματικά studio μπορούσαν να σου παρέχουν και έναντι υψηλού κόστους. Όμως ακόμα και αν είχες καταφέρει να βρεις τα χρήματα να φτιάξεις τα τραγούδια σου, για την κυκλοφορία του δίσκου σου έπρεπε να περάσεις μέσα από την έγκριση μιας δισκογραφικής. Οι περισσότερες όμως δισκογραφικές ήταν τεράστιες οικονομικά βιομηχανίες καθόλου φιλικές ως προς τους νέους καλλιτέχνες.

Αυτό άλλαξε όταν οι προσωπικοί υπολογιστές άρχισαν να μπαίνουν όλο και περισσότερο στη ζωή μας. Το δαπανηρό και δύσκολο στην πρόσβαση επαγγελματικό studio έγινε με την προσθήκη μερικών καρτών και κάποιου άλλου εξοπλισμού πρόσθετο κομμάτι κάθε υπολογιστή. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα εκατομμύρια φιλόδοξοι καλλιτέχνες μπορούσαν να έχουν στο σπίτι τους όλα τα εργαλεία για την παραγωγή μουσικών συνθέσεων.

Όμως ακόμα και η διαδικασία παραγωγής δίσκου σταμάτησε να απαιτεί την αξιολόγηση του μουσικού έργου από ειδικούς μιας και ο καθένας απέκτησε τη δυνατότητα να ανεβάζει τις συνθέσεις του στο Youtube και αυτές να γίνονται αυτόματα διαθέσιμες σε όλους.

Η συνέχεια υπήρξε καταιγιστική. Εκατομμύρια καλλιτέχνες άρχισαν να παράγουν μουσική και να την κάνουν προσβάσιμη σε όλους. Ο δίσκος και η μουσική σύνθεση αντικαταστάθηκαν από μεμονωμένα τραγούδια καλλιτεχνών τα οποία εναλλάσσονταν σε διάφορες playlist.

Αλλά για το τέλος της Μουσικής δεν ευθύνεται μόνο ο κατακερματισμός της μουσικής δημιουργίας. Και σήμερα σίγουρα, γεννιούνται μεγάλα μουσικά έργα τέχνης, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να εντοπίσουμε ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλες κακές και μέτριες συνθέσεις με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά.

Όμως ακόμα και αν κάποιο μουσικό αριστούργημα τελικά φθάνει σε εμάς, δεν έχουμε το χρόνο να ακούσουμε ολόκληρο έναν δίσκο.

Βρισκόμαστε συνεχώς σε κίνηση. Η εποχή μας τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες που έχουν παρασύρει και εμάς σε έναν ξέφρενο ρυθμό ζωής, στον οποίο η εξοικονόμηση χρόνο φαντάζει ως αγαθό πολυτελείας.

Υποθέτω ότι αν ο Σταυρός του Νότου, είχε κυκλοφορήσει σήμερα στην καλύτερη περίπτωση θα είχε συρρικνωθεί σε ένα τραγούδι του Καββαδία.

Όμως όσο μεγάλο τραγούδι και να είναι η "Θεσσαλονίκη", ή το "Μαχαίρι" αυτό που κάνει τον συγκεκριμένο δίσκο έναν τεράστιο μουσικό έργο τέχνης είναι η συνολική σύνθεση, που σε υποχρεώνει να ακούσεις ολόκληρο τον δίσκο και με την σειρά που έχει επιλέξει ο δημιουργός του. Αλλά αυτό η εποχή μας δεν το παράγει πια.

Το τέλος της λογοτεχνίας (Facebook)
Σε μια εποχή όχι και τόσο μακρινή, η διαδικασία παραγωγής ενός βιβλίου δεν ήταν και τόσο απλή διαδικασία. Μπορεί η συγγραφή ενός βιβλίου να απαιτούσε μόνο ένα μολύβι και ένα χαρτί ή μια γραφομηχανή για τους πιο προχωρημένους, όμως ακόμα και όταν τελικά ολοκλήρωνες το βιβλίο σου, απείχες πολύ από το να θεωρηθείς συγγραφέας.

Έπρεπε να βρεις έναν από τους ελάχιστους εκδοτικούς οίκους που υπήρχαν τότε και να υποβάλεις εκεί το βιβλίο σου που περνούσε στη συνέχεια από αξιολόγηση.

Σήμερα δεν χρειάζεται καν να ολοκληρώσεις ένα βιβλίο, μπορείς να γράψεις ένα ποίημα ή ένα διήγημα ή ακόμα και απλά της σκέψης της ημέρας και να τα ανεβάσεις σε ένα μπλογκ ή στη σελίδα σου στο Facebook και ήδη θεωρείσαι συγγραφέας.

Ακριβώς όπως συνέβη στην μουσική, έτσι και στη λογοτεχνία η απλούστευση αυτής της διαδικασίας δημιούργησε εκατομμύρια συγγραφείς που σε καθημερινή βάση ανεβάζουν τα έργα τους στο internet.

Οπότε και το τέλος της λογοτεχνίας ήρθε όπως και με την μουσική. Έχουμε και εδώ τον ίδιο κατακερματισμό, χιλιάδες διηγήματα και ποιήματα στοιβάζονται το ένα δίπλα στο άλλο, και έτσι ο αναγνώστης μέσα σε λίγα λεπτά διαβάζει (όπως ακριβώς και στην playlist του Youtube), κείμενα διάφορων καλλιτεχνών, που ανήκουν σε διαφορετικά ρεύματα και έχουν διαφορετική τεχνοτροπία.

Multitasking μυθιστόρημα ή η παραδοχή μιας ήττας
Το multitasking μυθιστόρημα είναι μια προσπάθεια που έκανα για ένα νέο είδος γραφής πιο κοντά στην εποχή μας.

Στην ουσία του, το multitasking μυθιστόρημα είναι πολλά ανεξάρτητα διηγήματα (κατακερματισμένα έργα) που ενώνονται τελικά σε ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα.

Φαντάσου πολλά κομμάτια ενός παζλ που το καθένα έχει την δικιά του ολοκληρωμένη απεικόνιση που όταν όμως ενωθούν συνθέτουν και ένα ακόμα ολοκληρωμένο πίνακα. (Τι είναι ακριβώς το multitasking μυθιστόρημα μπορείς να διαβάσεις αργότερα σε παραπομπή που θα βρεις στο τέλος του κειμένου αυτού.)

Για το αν πέτυχε ή όχι, ίσως είναι ακόμα νωρίς να το κρίνω. Όμως ως σήμερα με έχει φέρει αντιμέτωπο με μια παράδοξη ήττα.

Γίνομαι πιο συγκεκριμένος, ενώ τα κείμενά μου διαβάζονται - πάνω από 1.5 εκατομμύρια αναγνώσεις έχει η καινούργια μου σελίδα στο Facebook, πάνω από 1 εκατομμύρια αναγνώσεις είχε η προηγούμενη και πάνω από 300.000 έχει η επίσημη ιστοσελίδα μου - έχουν ακριβώς την ίδια τύχη με τα υπόλοιπα κείμενα που ανεβαίνουν στο internet. Η ανάγνωση έχει αυτή την κατακερματισμένη μορφή που περιέγραψα παραπάνω. Ελάχιστοι είναι οι αναγνώστες που θα ψάξουν κάτι παραπάνω για μένα ή κάποιο από τα βιβλία μου όταν θα έχουν πέσει πάνω σε ένα κείμενό μου στο internet.

Το τέλος του κινηματογράφου ή αλλιώς η εξέλιξη του Tik Tok
Σε μια εποχή όχι και τόσο μακρινή, ίσως μόνο μερικά χρόνια από σήμερα, έχω την πεποίθηση ότι και ο κινηματογράφος θα έχει ένα παρόμοιο με τις υπόλοιπες τέχνες μέλλον. Το κινητό τηλέφωνο θα αρκεί για να γυρίσεις μια ολοκληρωμένη ταινία.

Κάποια εφαρμογή του μέλλοντος θα προσφέρει στο κινητό σου δυνατότητες που τώρα μόνο στα studio του Hollywood υπάρχουν ακόμα. Ακόμα και οι ηθοποιοί που θα χρειάζεσαι μπορεί να είναι όλοι ψηφιακοί.

Η παραγωγή ταινιών θα αυξηθεί θεαματικά και θα έχουμε, ακριβώς όπως συνέβη στην μουσική και στη λογοτεχνία, το τέλος της κινηματογραφικής τέχνης.

- Multi-tasking Μυθιστόρημα ή αλλιώς το μέλλον του Μυθιστορήματος
https://www.facebook.com/1586170485024781/posts/1790872397887921 ... See more

Το κορίτσι που μετέδωσε live τον βιασμό της φίλης της.

Η Μαρίνα ντύθηκε και βάφτηκε πάντα συνδεδεμένη live στο Periscope. Είχε ήδη περάσει πάνω από 4 ώρες εκείνη τη Δευτέρα μέσα σε αυτή την εφαρμογή και σίγουρα και αρκετές ακόμα ώρες στο Pornhub. Δεν είχε όμως καταφέρει να προσελκύσει αρκετούς ακολούθους έχοντας μια σταθερά πτωτική τάση όλες τις τελευταίες μέρες, γεγονός που την είχε ρίξει αρκετά ψυχολογικά.

Η φίλη της πέρασε και την πήρε, και μέσα στο μετρό έκαναν ένα ακόμα live. Όμως ούτε και μαζί πέτυχαν κάτι καλύτερο. Έφτασαν στο εμπορικό κέντρο και κάθισαν στο αγαπημένο τους εστιατόριο. Φωτογράφισαν τα φαγητά τους, τα ανέβασαν στο Instagram και συνδέθηκαν και πάλι στο Periscope.

Λίγα λεπτά μετά, την εντοπίζει ένα αγόρι 5-6 χρόνια μεγαλύτερό της — η ίδια είχε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα κλείσει τα 18. Βγαίνει από το Periscope και αρχίζει και τον αναζητεί και σε άλλα δίκτυα. Ξεκινά από το Instagram όπου εκείνος διατηρούσε ένα ωραίο και δημοφιλές προφίλ και ήταν περιτριγυρισμένος από πολλές και εντυπωσιακές κοπέλες. Στη συνέχεια θα τον βρει και στο Facebook αλλά και στο Tik Tok.

Τον ακολουθεί σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα, λίγα λεπτά μετά θα κάνει και εκείνος το ίδιο. Ανταποκρινόμενη στον χαιρετισμό του στο Instagram, τον καλεί στο τραπέζι τους.

Όταν τελικά συναντιούνται εκείνος δείχνει μια προτίμηση για την φίλη της. Η συζήτηση εξελίσσεται χαλαρά και η παρέα βρίσκεται στη συνέχεια στο σπίτι του νεαρού, που μένει πολύ κοντά στο εμπορικό κέντρο.

Στο σπίτι, η Μαρίνα αποκόβεται από την παρέα και ανοίγει και πάλι τα κοινωνικά της δίκτυα. Το ζευγάρι αρχίζει να φιλιέται δίπλα της. Η Μαρίνα μόνη, στο καναπέ απέναντι τους, ανοίγει και πάλι το Pornhub. Θα περάσει αρκετή ώρα μέσα εκεί, βλέποντας διάφορα πορνογραφικά βίντεο.

Η εισαγωγή στην σεξουαλική ζωή της και η σεξουαλική της εκπαίδευση, όταν ακόμα ήταν 12 χρόνων, είχε αρχίσει με το Pornhub.

Η πορνογραφία, όπως και για τα περισσότερα παιδιά της γενιάς της, θα αποτελέσει την πρώτη της επαφή με το σεξ.

Η πορνογραφία είναι η χώρα που βασιλεύει η θέα τύχη, μιας και στο βασίλειο αυτό οι πιθανότητες είναι σχεδόν πάντα υπέρ σου. Γίνομαι πιο συγκεκριμένος, είναι πολύ μεγαλύτερες οι πιθανότητες να κάνεις σεξ με ένα κορίτσι της Victoria's Secret μέσα στο βασίλειο της πορνογραφίας παρά στον πραγματικό κόσμο.

Αλλά και ο υδραυλικός, το παιδί που καθαρίζει την πισίνα, ο ντελιβεράς, είναι σχεδόν πάντα υπερβολικά τυχεροί κατά την διάρκεια της δουλειάς τους και τους “τυχαίνουν” συνεχώς πρόθυμες γυναίκες που είναι διατεθειμένες να τους ικανοποιήσουν κάθε ερωτική τους φαντασίωση.

Και στον πραγματικό κόσμο είμαι σίγουρος ότι κάποιος υδραυλικός μπορεί να στάθηκε "τυχερός" σήμερα. Ο αριθμός όμως των "τυχερών" υδραυλικών στη χώρα της πορνογραφίας είναι συντριπτικά μεγαλύτερος.

Τις περισσότερες φορές στο βασίλειο αυτό, δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσεις καθόλου και μπορείς απλά να περιμένεις και θα σου συμβούν απίστευτες ερωτικές περιπέτειες.

Η πορνογραφία είναι επίσης και η χώρα της αβάσταχτης ελαφρότητας. Τίποτε δεν έχει την ίδια βαρύτητα σε σύγκριση με τον πραγματικό κόσμο. Τα πράγματα φαίνεται να χάνουν την βαρύτητα που έχουν μέσα στο βασίλειο αυτό.

Τις περισσότερες φορές απίστευτες γυναίκες με αναλογίες μοντέλων, θα κάνουν σεξ, με αγνώστους, με άσχημους, με αντικοινωνικούς χωρίς να τους επιθυμούν αρχικά έστω και ελάχιστα,

Στη συνέχεια βέβαια θα έχουν πολλαπλούς οργασμούς και έντονη σεξουαλική απόλαυση. Η βία, το ξύλο, η δωροδοκία, ο χρηματισμός τις περισσότερες φορές είναι απλά προκαταρκτικά που οδηγούν σε ερωτική κορύφωση.

Καταστάσεις που προσβάλλουν, μειώνουν και ξεφτιλίζουν τις γυναίκες στον πραγματικό κόσμο, στον κόσμο της πορνογραφίας γίνονται το προκαταρκτικό σκηνικό που οδηγεί σε μια έντονη σεξουαλική εμπειρία.

Η Μαρίνα μία ώρα περίπου μετά και ενώ το ζευγάρι συνεχίζει να φιλιέται απέναντι της θα κλείσει το Pornhub και θα ξεκινήσει live μετάδοση στο Periscope.

Θα τοποθετήσει το κινητό της σε τέτοιο σημείο ώστε εκτός από εκείνη που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, να φαίνεται και στο βάθος η παρέα της.

Η ανταπόκριση του κοινού αυτή τη φορά θα είναι μεγάλη. Η μετάδοσή της σε σύντομο χρονικό διάστημα θα γίνει viral. Μετά από τόσο καιρό και δεκάδες αποτυχημένες προσπάθειες το έχει καταφέρει και πάλι να γίνει δημοφιλής.

Στο βάθος το ζευγάρι όμως αρχίζει να έχει θέματα. Ο νεαρός γίνεται πιεστικός στο να προχωρήσουν σεξουαλικά αλλά η φίλη της αρχικά φαντάζει απρόθυμη. Θα τον σπρώξει μερικές φορές, λέγοντας ταυτόχρονα όχι. Εκείνος φαίνεται να την αγνοεί και να προσπαθεί πιο επίμονα.

Παραδόξως το περίεργο αυτό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στο βάθος, θα απογειώσει ακόμα περισσότερο την δημοφιλία του βίντεο που θα φτάσει να έχει πάνω από 1000 ταυτόχρονους χρήστες. Αρκετοί από αυτούς με σχόλια θα συνηγορήσουν ανοιχτά υπέρ του βιασμού της φίλης της, που συνεχίζει να αντιστέκεται ακόμα πιο σθεναρά ενώ το αγόρι γίνεται βίαιο.

Η Μαρίνα συνεχίζει την live μετάδοση. Στο βάθος το αγόρι τώρα έχει ακινητοποιήσει με την βία την φίλη της που φαίνεται να κλαίει και να προσπαθεί να αντισταθεί με κάθε τρόπο. Στο Periscope της Μαρίνας γίνεται χαμός, τα σχόλια πια είναι εκατοντάδες.

Η Μαρίνα συνεχίζει την live μετάδοση. Στο βάθος το αγόρι έχει τώρα προχωρήσει σε διείσδυση ενώ η φίλης της προσπαθεί να ξεφύγει, κλαίει τον χτυπά αντιστέκεται με κάθε τρόπο χωρίς όμως να τα καταφέρνει.

Η Μαρίνα συνεχίζει την live μετάδοση. Έχει μεθύσει από την απίστευτη επιτυχία, απαντά στα μηνύματα, στέλνει καρδούλες και μοιράζει δεκάδες like στο κοινό της.

Η Μαρίνα απορροφημένη από την ψηφιακή εκδοχή της, που ακροβατεί ανάμεσα στο κυνήγι των like και την ελαφρότητα του κόσμου της πορνογραφίας, συνεχίζει την live μετάδοση... ... See more