Δημήτρης Μητροπάνος – Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω
“…Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου, δεν μ’ είχε η αγάπη στα δεξιά, καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου και κολλητή μου η μοναξιά…”
Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948, στην Αγία Mονή, ένα χωριό έξω από τα Τρίκαλα. Μεγάλωσε με την μητέρα και την μεγαλύτερη αδερφή του.
Τον πατέρα του τον γνώρισε όταν ήταν ήδη 29 χρονών. Μέχρι τα 16 του πίστευε ότι έχει σκοτωθεί στο αντάρτικο και όλοι τον θεωρούσαν “ορφανό”. Αποδείχτηκε τελικά ότι ο εκείνος ζούσε στην Ρουμανία, αλλά χρειάστηκαν ακόμα 13 χρόνια για να γυρίσει στην Ελλάδα και να τον γνωρίσει!
Τα παιδικά του χρόνια τα περνά παίζοντας ποδόσφαιρο και τραγουδώντας καντάδες. Στα 12 του είναι ήδη μέλος μιας άτυπης χορωδίας που γύρναγε την γειτονιά και έκανε καντάδα στα κορίτσια που τους ενδιέφεραν.
Πριν τελειώσει το γυμνάσιο αρχίζει να τραγουδά επαγγελματικά.
Η αρχή θα γίνει όταν τον άκουσε τυχαία ο Μπιθικώτσης και του είπε:
“Εσύ πρέπει να γίνεις τραγουδιστής, έλα να σε πάω εγώ στην Kολούμπια…”
Το τραγουδιστικό πρότυπο του νεαρού Μητροπάνου όμως, ήταν ο Καζαντζίδης για τον οποίο είχε λατρεία, ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά:
“…H αλήθεια είναι ότι τότε, μόνο ο Καζαντζίδης με ενδιαφέρει. Μπροστά του δε βλέπω τίποτα άλλο. Ούτε τον Mπιθικώτση… Ακόμα κι αργότερα που δούλεψα με τον Θεοδωράκη ο καβγάς μας ήταν το ότι μόνιμα εγώ ήμουν υπέρ του Kαζαντζίδη. Πηγαίναμε μετά τις συναυλίες κάπου και εγώ όπου έβρισκα τζουκ-μποξ έβαζα φράγκο κι άκουγα Kαζαντζίδη…”
Το πρώτο μαγαζί που εργάστηκε ονομαζόταν “Ξημερώματα”. Στα «Ξημερώματα» βρέθηκε να δουλεύει μαζί με τον Ζαμπέτα, έφευγε όμως στις 12.30, γιατί την επόμενη μέρα έπρεπε να ξυπνήσει να πάει σχολείο.
Το 1966, 18 χρονών ακόμα, ξεκινά να τραγουδά με τον Θεοδωράκη. Την ίδια περίοδο θα δισκογραφήσει και το πρώτο του τραγούδι, που ονομάζεται η “Χαμένη πασχαλιά”. Δεν θα προλάβει όμως ουσιαστικά να κυκλοφορήσει και θα το απαγορέψει η χούντα που στο μεταξύ βρίσκεται πια στην εξουσία.
Ο Μητροπάνος συνεργάζεται πάλι με τον Ζαμπέτα, με τον οποίο και θα βγάλει τον πρώτο του δίσκο:
“…Στον Ζαμπέτα χρωστάω πολλά. Ίσως είναι ο μόνος που χρωστάω τόσα πολλά. Μου φέρθηκε παραπάνω από καλά κι ήταν για μένα οι πρώτες μου εμπειρίες…”
Θα ακολουθήσει ο “Άγιος Φεβρουάριος”, σε μουσική του Δήμου Μούτση και στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Ο Μητροπάνος θα ηχογραφήσει τα τραγούδια μέσα σε 4 μέρες σε άδεια που είχε από τον στρατό, ο δίσκος θα κυκλοφορήσει το 1971 και θα κάνει μεγάλη επιτυχία.
Μέχρι το 1976, έχει καθιερωθεί πια σαν μεγάλο όνομα και ακολουθούν η μια επιτυχία πίσω από την άλλη.
Η δεκαετία του 80 όμως δεν ήταν εξίσου καλή για τον Δημήτρη Μητροπάνο, θα πάρει διαζύγιο το 1979 και θα δυσκολευτεί πολύ να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες ζωής, κυρίως στο γεγονός ότι πια έμενε μόνος στο σπίτι του.
Ας δούμε στη συνέχεια τρία τραγούδια, σταθμούς στην καριέρα του.
***Για να σ’ εκδικηθώ
Το 1988, ο Λάκης Παπαδόπουλος, γνωστός τότε ως “Λάκης με τα ψηλά ρεβέρ”, ετοιμαζόταν να ηχογραφήσει τον πρώτο δίσκο του στην MINOS, μια δισκογραφική, που εκείνη την περίοδο άνηκε και ο Μητροπάνος.
Έγραψε λοιπόν τις μουσικές και τους στίχους για τα τραγούδια του άλμπουμ, που του έδωσε τον τίτλο “Έλα γοριλάκι”, από ένα ομότιτλο τραγούδι που είχε γράψει.
Ένα από τα τραγούδι, σε στίχους του Κυριάκου Ντούμου λεγόταν “Για να σ’ εκδικηθώ”.
Στην αρχή το ηχογράφησε ολόκληρο ο ίδιος ο Λάκης, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν του άρεσε.
Εκείνη την εποχή ο Λάκης Παπαδόπουλος έμενε πολύ κοντά με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τους συνέδεε μια καλή σχέση.
Έτσι, σε κάποια τυχαία συνάντησή τους, του ζήτησε να ηχογραφήσει ένα τραγούδι.
Ο Μητροπάνος όταν το άκουσε, του πρότεινε να το πούνε μαζί μισό-μισό.
Σχετικά Κείμενα
Περίπου είκοσι μέρες μετά, οι δυο καλλιτέχνες μπήκαν στο studio.
Με το “Για να σ’ εκδικηθώ” ο Δημήτρης Μητροπάνος άλλαξε το ύφος του ρεπερτορίου που τραγουδούσε ως τότε.
Η φωνή του Μητροπάνου στο «Για να σ’ εκδικηθώ» είναι πιο θαμπή και βραχνή, εξαιτίας ενός πολύποδα που είχε τότε στο λαιμό, που όταν ολοκλήρωσε το δίσκο μπήκε στο νοσοκομείο και τον αφαίρεσε.
Όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ στην αρχή το κοινό παραξενεύτηκε καθώς δεν είχε συνηθίσει τον Μητροπάνο σε τόσο διαφορετική ερμηνεία.
Ο ίδιος έλεγε γελώντας ότι όταν είχε εκμυστηρευτεί σε φίλους του ότι θα τραγουδήσει ντουέτο με τον “Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ”, εκείνοι του απάντησαν “σοβαρέψου”.
*** Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη
“…Με παίρνει τηλέφωνο ο Ηλίας και μου λέει να πάμε στο κυπριακό εστιατόριο Οθέλος.
Πάμε εκεί και χωρίς πιάνο, χωρίς τίποτα ο Τόκας μου σφυρίζει και μου χτυπάει στο τραπέζι τραγούδια από την “Εθνική μας μοναξιά”.
Δεν είναι ό,τι καλύτερο να ακούσεις να παίζει έτσι τραγούδια ο Τόκας. Τα παίζει και τα τραγουδάει όλα ίδια. Δεν ξέρεις αν είναι ζεμπέκικο ή χασάπικο. Λες, θα κάνω ένα δίσκο και θα’ ναι ένα τραγούδι;
Αυτός μου έπαιζε το “Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη” και εγώ είχα κολλήσει στο “Μια στάση εδώ”.
Γενικά όμως, μου άρεσαν τα τραγούδια. Χρόνια τον ήξερα τον Τόκα και λέγαμε να κάνουμε δουλειά μαζί. Ξεκινάμε και κάνουμε το δίσκο…”
Η εθνική μας μοναξιά θα κυκλοφορήσει το 1992 από τη Minos-Emi και θα πουλήσει πάνω από 160.000 δίσκους. Ο δίσκος γίνεται χρυσός και πλατινένιος.
Χρόνια αργότερα ο Τόκας δηλώνει σε συνέντευξή του πως το “Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη”, ήταν ένα τραγούδι που προσπαθούσε να ηχογραφήσει χωρίς επιτυχία για πάνω από μια δεκαετία. Μεταξύ άλλων το είχε προτείνει και στη Χάρις Αλεξίου, η οποία είχε αρνηθεί να το πει.
***Ρόζα – Η γέννηση ενός έργου τέχνης ή ο δρόμος προς την αθανασία
(Αντιγράφω από το μυθιστόρημά μου “Και στο ρεφρέν θα μπω ξανά”)
“…Η ιστορία της Ρόζας ξεκινάει σαράντα περίπου χρόνια πριν στο κοσμικό κέντρο Χάραμα. Ο νεαρός τότε Θάνος Μικρούτσικος συναντά τον “Πατριάρχη” του ελληνικού τραγουδιού Βασίλη Τσιτσάνη (ο ορισμός ανήκει στον Θ. Μικρούτσικο) και του παίζει την Πιρόγα.
Το τραγούδι τελειώνει, η ώρα είναι τέσσερις και τέταρτο το πρωί και ο νεαρός Θάνος περιμένει όλο αγωνία τη γνώμη και την κριτική από το ίνδαλμα του!
– Λοιπόν δάσκαλε, δεν σ’ άρεσε;
Περνάει ένα δραματικό λεπτό, στο οποίο ο Τσιτσάνης εντελώς ανέκφραστος σωπαίνει και απλά επεξεργάζεται τον νεαρό… Στο τέλος του απαντά:
– Καλό ήτανε!
Ο νεαρός, όμως, Θάνος Μικρούτσικος γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν έχει γράψει απλά ένα καλό τραγούδι και επιμένει!
– Κυρ Βασίλη, τι καλό ήτανε;
Για να πάρει την απάντηση του Πατριάρχη:
– Ρε παιδάκι μου, καταρχήν να στο ξεκαθαρίσω με ένα τραγούδι καριέρα δεν κάνεις! (Σχόλιο δικό μου: και ο Τσιτσάνης ήξερε πολύ καλά τι είχε ακούσει…)
– Αλλά πέραν τούτου σκέφτομαι τόση ώρα εκεί στην αρχή τι σκατά τους θες τους Βησιγότθους;
Ο νεαρός Θάνος αρχίζει να εκνευρίζεται λίγο με τον Τσιτσάνη.
– Δάσκαλε, συμβολικό ήτανε!
Για να πάρει την άμεση απάντηση από τον Πατριάρχη:
– Ρε τι συμβολικό ρε! Άσε τα σύμβολα και γράφε straight!!!
Θυμωμένος ο Θάνος Μικρούτσικος εγκαταλείπει το Χάραμα τρέχοντας, όπου θα ξεχάσει ακόμα και το παλτό του εκεί, το οποίο πήγε και το πήρε ένα μήνα μετά. Παίρνει το πρώτο ταξί που βρίσκει και γυρίζει σπίτι του…
Η ώρα είναι σχεδόν πέντε το πρωί, ο Θάνος είναι γεμάτος με ανάμεικτα συναισθήματα από τη συνάντησή του, έχει όμως κυρίως θυμό… Το “γράψε straight” έχει καρφωθεί στο μυαλό του…
Φτιάχνει έναν καφέ, κάθεται στο πιάνο του και γράφει για τον “πούστη” τον Τσιτσάνη (έκφραση πάλι του Θάνου Μικρούτσικου) ένα τραγούδι… Ένα τραγούδι που έμελλε να μείνει στην ιστορία…
Μόλις είχε γεννηθεί η Ρόζα…” (τέλος αποσπάσματος)
Είναι η συνεργασία του Μητροπάνου το 1996 με τον Θάνο Μικρούτσικο στον δίσκο “Στου αιώνα την παράγκα”.
Πέθανε σε ηλικία 64 ετών, στις 17 Απριλίου 2012 από σοβαρό πνευμονικό οίδημα.
“…Με νοιάζει τι θα μείνει από το όνομά μου και θέλω να λένε ότι πέρασε ένας λαϊκός τραγουδιστής που είχε ήθος, αρχές και ήταν καλός. Αυτή θα είναι και η κληρονομιά που αφήνω στα παιδιά μου…” – Δημήτρης Μητροπάνος
———————————————————————
Για να σ’εκδικηθώ – Μητροπάνος & Παπαδόπουλος
Δημήτρης Μητροπάνος – Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη