Μια αισιόδοξη προσέγγιση της ιστορίας!

“…Σήμερα τα στατιστικά μας λένε ότι τα τελευταία 70 χρόνια ζούμε την ειρηνικότερη περίοδο της Ιστορίας μας.
Τις περισσότερες χρονιές, μετά το 2000, περισσότεροι είναι οι νεκροί από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα παρά από πολέμους…”
…Μια σύντομη διαδρομή από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα στο κουμπί του Κιμ Γιονγκ Ουν, ως και τους τελευταίους επιζήσαντες, τον Pinky και Brain….
Στις 6 Αυγούστου του 1945, σε μια πρωτοφανή και απίστευτα σκληρή επίδειξη δύναμης, οι Η.Π.Α. θα ρίξουν την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.
Η χρήση αυτού του όπλου θεωρήθηκε αναγκαία από τις ΗΠΑ ώστε να αποφύγουν μεγάλη στρατιωτική απόβαση με πολλούς νεκρούς.
Λίγες μέρες αργότερα έχουμε το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την άνευ όρων και ολοκληρωτική παράδοση της Ιαπωνίας.
Υπολογίζεται ότι επιτόπου σκοτώθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι.
Πολλοί περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας…
Με τη ρίψη της ατομικής βόμβας ξεκινάει μια εντελώς νέα εποχή για την ανθρωπότητα. Ύστερα από 70.000 χρόνια ιστορίας είμαστε ικανοί με το πάτημα ενός κουμπιού να αφανίσουμε το είδος μας…
Ένας πιθανός πυρηνικός πόλεμος φαντάζει ως η απόλυτη τρέλα, από την οποία κανείς δεν μπορεί να βγει κερδισμένος.
Φαίνεται να ισορροπούμε πια σε ένα λεπτό σκοινί, από όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να γκρεμιστούμε με καταστροφικές για όλους συνέπειες…
Σε αυτό το σημείο θα κάνω ένα χρονικό άλμα περίπου 70 χρόνων…(*Αυτός ο αριθμός συνεχίζει να εμφανίζεται στο συγκεκριμένο κείμενο)
Σήμερα τα στατιστικά μας λένε ότι τα τελευταία 70 χρόνια ζούμε την ειρηνικότερη περίοδο της Ιστορίας μας.
Τις περισσότερες χρονιές, μετά το 2000, περισσότεροι είναι οι νεκροί από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα παρά από πολέμους.
Ένας παγκόσμιος πόλεμος, που λογικά θα σήμαινε και το τέλος του ανθρώπινου είδους, φαντάζει αδύνατος…
Η τεχνολογία, εφευρίσκοντας όπλα μαζικής καταστροφής, έκανε ταυτόχρονα και την ιδέα του πολέμου σχεδόν αδύνατη…
Τι νόημα έχει να ξεκινήσεις έναν πόλεμο, όταν ξέρεις ότι και να καταφέρεις να εξολοθρεύσεις τον αντίπαλό σου, αυτός θα έχει καταφέρει ακριβώς το ίδιο;
Μόνο εξαιρετικά ακραίες συνθήκες φαίνεται να μπορούν να μας οδηγήσουν εκεί…
Ξέρω ότι ο συνειρμός πολλών έχει πάει ήδη στον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν και δίκαια μάλλον…
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν, όπως αυτός σκιαγραφείται από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, φαντάζει αρκετά παρανοϊκός ακόμα και γι’ αυτήν την απόλυτη τρέλα.
Η έκφραση, που όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούμε στο ίντερνετ όταν παρατηρείται παράλογη συμπεριφορά ή παθολογία και δεν αξίζει να ζει άλλο κανείς στον μάταιο τούτο κόσμο, είναι:
“…Κιμ πάτα το…” ή “…Κιμ πάτα το κουμπί…”
Θέλω να παραμείνω αισιόδοξος…
Η ιστορία της γης μας διδάσκει ότι κανένα είδος δεν κράτησε την “πρωτοκαθεδρία” στον πλανήτη για πάντα.
Όμως ο άνθρωπος έχει ανατρέψει πολλά αλλά ιστορικά δεδομένα, γιατί λοιπόν όχι και αυτό;
Οι επιστήμονες λένε ότι αν το κάνει…αν πατήσει το κουμπί…στον πλανήτη πολύ πιθανόν να επιβιώσουν μόνο κατσαρίδες και ποντίκια…
Η εξέλιξη ενός έξυπνου ποντικιού μπορεί να είναι το νέο είδος που θα επικρατήσει…
Σκέφτομαι το καρτούν Pinky and the Brain. Λέτε τελικά οι προσπάθειες του Brain να κατακτήσει τον κόσμο να έχουν αίσιο τέλος για αυτόν, αλλά κακό για εμάς; Ελπίζω όχι…
Ο χρόνος μόνο θα δείξει…
Pinky: Gee, Brain, what do you want to do tonight?
Brain: The same thing we do every night, Pinky – try to take over the world!