Nick the Greek ένας τζογαδόρος φιλόσοφος
“…Το αμέσως καλύτερο πράγμα από το να παίζεις και να κερδίζεις είναι το να παίζεις και να χάνεις. Το βασικό είναι να παίζεις…”
Ο Nick the Greek, περίμενε ήδη εδώ και 30 λεπτά τον διάσημο φίλο του στο αεροδρόμιο, του οποίου η πτήση είχε καθυστερήσει.
Άναβε το τρίτο πούρο, όταν επιτέλους είδε την χαρακτηριστική φιγούρα του φίλου του να βγαίνει τελευταίος από μια ομάδα ανθρώπων που όλοι έμοιαζαν ανυπόμονοι.
Που θα τον πάω τούτον, σκεφτόταν ο Nick με μια ανησυχία μαζί και τρυφερότητα, θα τον κατασπαράξουν!
Πλησίασε και του έσφιξε σφιχτά το χέρι.
– Πως ήταν η πτήση σου Albert;
– Αναπάντεχα ήρεμη, καθόμουν και δίπλα σε μια ωραία γυναίκα και δεν κατάλαβα καθόλου για το πότε πέρασε η ώρα!
– Χαίρομαι είπε ο Nick ενώ ταυτόχρονα σκεφτόταν την καζούρα που θα έκαναν στον Albert οι αλογομούρηδες φίλοι του.
Μπήκαν σε ένα ταξί και ο Nick υπέδειξε στον ταξιτζή να στρίψει αριστερά στη λεωφόρο Τropicana και μετά δεξιά μπροστά από το MGM και μετά όλο ευθεία ως το Bellagio.
Ο ταξιτζής έδειχνε ότι γνώριζε καλά ποιος ήταν ο κύριος που του έκανε υποδείξεις για την διαδρομή που όφειλε να ακολουθήσει, αλλά επίσης έδειχνε να μην έχει ιδέα για την ταυτότητα του ανθρώπου που τον συνόδευε.
Σε αυτή την πόλη είμαι διάσημος σκεφτόταν με ικανοποίηση o Nick, διασημότερος ακόμα και από Νομπελίστες σαν να διόρθωνε ο ίδιος την πρώτη του σκέψη.
Γύρισε πάλι στο φίλο του και τον επεξεργάστηκε για άλλη μια φορά με ανησυχία.
Albert, αναφώνησε απότομα και στη φωνή του υπήρχε ο ενθουσιασμός της αναλαμπής μιας ιδέας.
– Παρακαλώ!
– Σκέφτηκα να κάναμε μια πλάκα στους φίλους μου!
– Τι πλάκα, ρώτησε ο Einstein και τα μάτια του ξαφνικά ζωήρεψαν
– Εκεί που θα πάμε θα σε συστήνω σαν τον μικρό μου ξάδερφο Al από το Πρίνστον που ελέγχει για λογαριασμό της Μαφίας την εκεί περιοχή!
– Και ποιος θα σε πιστέψει Nick; Δυστυχώς είμαι διάσημος πια…
– Εδώ δεν θα σε αναγνωρίσει κανείς απάντησε ο Nick και ήταν η δική του σειρά να ζωηρέψει.
– Ας το δοκιμάσουμε λοιπόν είπε με φανερό ενδιαφέρον ο Einstein.
Η διαδρομή που κράτησε περίπου μία ώρα μέχρι το καζίνο βρήκε τους δυο φίλους απορροφημένους στις σκέψεις τους.
Το μόνο που θυμόταν ακόμα αργότερα από αυτή τη διαδρομή ο Einstein, ήταν που ο Nick the Greek είχε βγάλει από την τσέπη του ένα βιβλίο του Πλάτωνα, το « Πλάτωνος Κρίτων» και το διάβαζε με φανερό ενδιαφέρον.
Λίγο πριν φτάσουν στο Bellagio το έβαλε πάλι πίσω στην τσέπη του και απευθυνόμενος στον Albert του είπε:
Σχετικά Κείμενα
– Στην αρχαία φιλοσοφία, βρίσκεις γνώση, γαλήνη της ψυχής, διεξόδους και ισορροπία…
O Einstein δεν του απάντησε κάτι απορροφημένος σε δικές του σκέψεις… και μερικά λεπτά αργότερα οι δυο φίλοι θα βρεθούν μπροστά από μια ρουλέτα. Εκεί ο Einstein άρχισε να την μελετά απορροφημένος, αφού πρώτα πήρε όλες τις πληροφορίες που χρειαζόταν για τους κανόνες του παιγνιδιού από τον φίλου του.
Μισή ώρα μετά σαν να βγήκε από κάποιον λήθαργο, ο Einstein αναζήτησε τον φίλο του.
– Nick έχω να σου πω κάτι πολύ σοβαρό, σε σχέση με το πως περνάς τον χρόνο σου.
– Για λέγε
– Κανείς δεν μπορεί να νικήσει την ρουλέτα, εκτός και αν κλέψει χρήματα από το τραπέζι όταν ο κρουπιέρης δεν κοιτάει.
– Για να δούμε αν έχεις δίκιο φίλε μου είπε μισό-αστεία μισό-ειρωνικά ο Nick.
Στη συνέχεια πήρε μια μεγάλη στοίβα με μάρκες και τις έβαλε όλες στο κόκκινο. Η ρουλέτα γύρισε και ο κρουπιέρης έφερε 32 κόκκινο διπλασιάζοντας αυτόματα το μεγάλο κεφάλαιο του Nick the Greek.
Οι δυο φίλοι δεν αντάλλαξαν κουβέντα και ο Nick τοποθέτησε και πάλι όλες τις μάρκες που είχε στο κόκκινο. Η ρουλέτα γύρισε πάλι και ο κρουπιέρης έφερε 3 κόκκινο διπλασιάζοντας άλλη μια φορά τις μάρκες του Nick the Greek που τώρα είχαν γίνει πια πάρα πολλές!
– Αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε μουρμούρισε ο Einstein σαν να μην ήθελε να παραδεχτεί την ήττα του, που πια ήταν ολοφάνερη…
– Δεν αποδεικνύει τίποτε; ρώτησε ο Nick the Greek και φανερά πεισμωμένος πήρε τις μάρκες που ήδη είχαν τετραπλασιαστεί και τις έβαλε και πάλι όλες στο κόκκινο.
– Μη! Αναφώνησε ο Einstein αλλά ήταν ήδη αργά μιας και ακούστηκε η επιβλητική φωνή του κρουπιέρη που έδινε το τελικό πρόσταγμα “ No more bets”.
Η ρουλέτα γύρισε πάλι και ο κρουπιέρης έφερε αυτή τη φορά το 36 κόκκινο επιστρέφοντας στον
Nick the Greek ένα βουνό από μάρκες!
– Φτάνει αναφώνησε βιαστικά και αγχωμένα ο Einstein με έπεισες! Πάμε να πιούμε ένα ποτό στο μπαρ!
Στο μπαρ ο Einstein ρώτησε με θαυμασμό αλλά και πραγματική απορία στη φωνή
– Καλά δεν φοβήθηκες μην χάσεις όλες τις μάρκες σου;
– Μάθε καλέ μου φίλε, ότι το αμέσως καλύτερο πράγμα από το να παίζεις και να κερδίζεις είναι το να παίζεις και να χάνεις. Το βασικό είναι να παίζεις!
– Οπότε θεωρείς ότι όποιο και να είναι το αποτέλεσμα ότι δεν μπορείς να χάσεις αλλά μόνο να κερδίσεις λιγότερα;
– Έτσι είναι!
– Πες μου λοιπόν και κάτι άλλο!
– Ότι θες φίλε μου
– Βασικά θέλω να μάθω για την παρτίδα που έπαιξες με τον Johnny Moss, λένε ότι κράτησε 5 μήνες και έχασες τελικά πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια.
– Θα σου πω κάτι Albert και εσύ θα το καταλάβεις καλύτερα από όλους! Όταν παίζεις ο χρόνος κυλάει πολύ πιο γρήγορα από ότι συνήθως, εγώ δεν κατάλαβα ότι περάσαν τόσοι μήνες, είχε μεγάλο ενδιαφέρον η μονομαχία μας.
– Μάλιστα, αναφώνησε ο Albert! Σε πιστεύω φίλε μου και σίγουρα μπορώ να σε καταλάβω! Αυτό που είναι καινούργιο για μένα δεν είναι η σχετικότητα του χρόνου για την οποία μου μιλάς αλλά μια άλλη σχετικότητα για την οποία ήδη έχεις κάνει δυο νύξεις, αυτή της αξίας των χρημάτων!
– Θα σου πω τότε άλλη μια ιστορία που είμαι σίγουρος ότι θα βρεις ενδιαφέρουσα!
– Σε ακούω!
– Βρέθηκα πριν λίγους μήνες να παίζω αντίπαλος του αρχηγού της μαφίας της Νέας Υόρκης. Η παρτίδα κράτησε πάνω από 5 ώρες και το τέλος της με βρήκε κερδισμένο κατά 500.000 δολάρια!
– Τι λες τώρα!
– Σηκώνομαι να φύγω και ο αρχηγός της μαφίας φανερά εκνευρισμένος με αποκαλεί δειλό! Εμένα! Τον κοιτάω και του λέω “Αμίγκο” τράβα ένα φίλο και το ίδιο θα κάνω και εγώ, όποιος έχει το μεγαλύτερο κερδίζει 500.000 δολάρια!
– Και τι φύλλο τράβηξες;
– Δεν παίξαμε! Με κοίταξε μόνο και έφυγε….
– Και εσύ ήσουν διατεθειμένος σε ένα λεπτό να χάσεις 500.000 δολάρια;
– Δεν έχεις καταλάβει ακόμα Albert; ρώτησε με έναν μικρό εκνευρισμό ο Nick.
– Κατάλαβα όχι κατάλαβα επανέλαβε κάπως ντροπιασμένα ο Einstein!
Λίγα λεπτά αργότερα οι δυο φίλοι στέκονται και πάλι μπροστά από την ρουλέτα και ο Αϊνστάιν βάζει όλες τις μάρκες του στο κόκκινο.
Η ρουλέτα γυρίζει και ο κρουπιέρης αυτή τη φορά φέρνει 4 μαύρο. Ο Nick the Greek γύρισε προς τον απογοητευμένο φίλο του και του απευθύνθηκε με ένα χαμόγελο:
– Εσύ φίλε μου θα πρέπει να συμβιβαστείς με το αμέσως καλύτερο πράγμα από το να παίζεις και να κερδίζεις, που όπως σου είπα και πιο πριν
– Είναι να παίζω και να χάνω..συμπλήρωσε ο Einstein που ήταν τώρα η σειρά του να χαμογελάσει.
(διήγημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα)