Αν και έχω δει αρκετές ταινίες τις τελευταίες μέρες, το “The Room” δεν λέει με τίποτε να φύγει από τη σκέψη μου!
Δεν ξέρω αν είναι λόγω του αριστουργηματικά ασύνδετου σεναρίου, όπου οι σκηνές που διαδέχονται η μία την άλλη είναι αριστοτεχνικά ακατανόητες!
Δεν ξέρω αν είναι λόγω του χειρότερου καστ ηθοποιών που ένας σκηνοθέτης θα μπορούσε να επιλέξει, η μία ερμηνεία απλά εξαιρετικά χειρότερη από την άλλη!
Δεν ξέρω αν είναι λόγω της σκηνοθετικής ματιάς του σκηνοθέτη, που κατάφερε μια παραγωγή που στοίχισε 6 εκατομμύρια δολάρια να μοιάζει σε όλες τις σκηνές σαν να είναι σχολική ταινία που γυρίστηκε με τον χειρότερο εξοπλισμό!
Δεν ξέρω αν είναι το εκπληκτικό “Disaster Artist” που είχα δει μια μέρα πιο πριν και σίγουρα με επηρέασε θετικά στο να δω την ταινία!
Μπορεί και όλα αυτά μαζί!
Μια σκέψη ακόμα πριν προχωρήσω στην ταινία! Για να πετύχεις ως δημιουργός στο Hollywoood, χρειάζεται σίγουρα τύχη, θέληση για αυτό που κάνεις, χρήματα, πίστη και υπομονή και ίσως πολλές, πολλές ακόμα ιδιότητες! Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που διαθέτεις όλα τα παραπάνω και έχεις το ταλέντο του Όρσον Ουέλς, αλλά σε αστοχία;
“The Room 2003”
Έχει χαρακτηριστεί ως ο “Πολίτης Κέιν” των χειρότερων ταινιών, πολλοί κριτικοί την έχουν αποκαλέσει ως την χειρότερη ταινία όλων των εποχών!
Φυσικά είναι η ταινία του 2003 “The Room”, στην οποία παίζει, σκηνοθετεί, έχει γράψει το σενάριο και κάνει και την παραγωγή ο αινιγματικός Tommy Wiseau.
“…Είναι σαν ταινία που έχει γυριστεί από εξωγήινο που όμως δεν έχει δει ποτέ του ταινία αλλά κάποιος του έχει εξηγήσει τι είναι οι κινηματογραφικές ταινίες!…” – Tom Bissell (Σεναριογράφος του “Disaster Artist”)
Η ταινία ξεκινά με ένα ερωτικό τρίγωνο.
Ο Wiseau παίζει τον Johnny, έναν επιτυχημένο τραπεζίτη που καθημερινά σώζει πολλά λεφτά για την τράπεζα που δουλεύει και είναι ερωτευμένος με την μέλλουσα γυναίκα του, την Lisa.
Τα πρώτα 20 λεπτά παρακολουθούμε πιθανότατα τις πιο βαρετές ερωτικές σκηνές στην ιστορία του σινεμά. O Wiseau φαίνεται επανειλημμένα να στοχεύει τον αφαλό της συντρόφου του και όχι πιο κάτω και να την ραίνει διαρκώς με τριαντάφυλλα.
Στη συνέχεια μαθαίνουμε ότι η Lisa βαριέται φρικτά τον Johnny και της αρέσει ο καλύτερος του φίλος, με τον οποίο θα ξεκινήσει ερωτικό δεσμό, παρόλο τους ενδοιασμούς που έχει εκείνος λόγω της φιλίας του με τον Johnny!
Όσο προχωράει η ταινία, τόσο η πλοκή γίνεται και πιο ασύνδετη. Χαρακτήρες εισάγονται στην ταινία χωρίς καμία προειδοποίηση και βγαίνουν το ίδιο εύκολα από αυτήν.
Βλέπουμε ένα φίλο(?) του Johnny να κάνει σεξ με την κοπέλα του στο διαμέρισμα του Johnny και να παίρνει μια από τις πιο γελοίες εκφράσεις ανθρώπου που δέχεται στοματική ικανοποίηση, ενώ η κοπέλα του εμφανώς δεν έχει κατέβει ακόμα τόσο κάτω…
Υπάρχει ακόμα η μαμά της κοπέλας που σε όλη την ταινία προσπαθεί να πείσει την κόρη της να συνεχίσει να έχει σχέση με τον Johnny, προβάλλοντας συνεχώς το επιχείρημα ότι εκείνος έχει λεφτά. Κάποια στιγμή ανακοινώνει στην κόρη της ότι έχει καρκίνο, αλλά εκείνη συνεχίζει να δίνει σημασία μόνο στο ότι βαριέται φρικτά με τον Johnny…
Υπάρχει ακόμα ο Denny, που είναι ο προστατευόμενος πιτσιρικάς τον οποίο ο Johnny μάζεψε και συντηρεί, που μπλέκει με έναν έμπορο ναρκωτικών που τελικά συλλαμβάνουν ο Johnny με τον φίλο του! Στη συνέχεια δηλώνει στον Johnny πόσο ερωτευμένος είναι με την Lisa, γεγονός που δεν φαίνεται να ανησυχεί τον Johnny, ο οποίος συνεχίζει να τον συμπαθεί και να τον παροτρύνει να παντρευτεί κάποια άλλη, που ο πιτσιρίκος δηλώνει στη συνέχεια πρόθυμος να το κάνει στο μέλλον.
Η Lisa εντωμεταξύ έχει αποκαλύψει το “μυστικό” της σχέσης της με τον κολλητό του Johnny σε όλους όσους γνωρίζει. Σε ένα πάρτι που γίνεται προς τιμή του Johnny θα προτείνει σε όλους να βγουν έξω και θα απομονώσει άλλη μια φορά τον κολλητό του, για να τους διακόψει ένας χαρακτήρας που εμφανίζεται πρώτη φορά στην ταινία και ξεκινά να τους δίνει ηθικές συμβουλές για το “λάθος” που κάνουν…
Όλοι οι διάλογοι στην ταινία είναι χωρίς καμία λογική, ερμηνευμένοι άθλια από όλο το καστ, αλλά κυρίως από τον ίδιον τον Wiseau, που κάνει μια από τις αληθινά σπουδαιότερες φρικτές ερμηνείες όλων των εποχών!
Στις περισσότερες σκηνές ο Wiseau κρατά στα χέρια μια μπάλα του ράγκμπι. Ακόμα και όταν φοράει με τους φίλους του επίσημο κουστούμι, θα βγουν για λίγο έξω να παίξουν μπάλα!
Αγοράζει και χαρίζει συνεχώς τριαντάφυλλα στην πανέμορφη Lisa, που όλοι στην ταινία την ποθούν και την θαυμάζουν, ενώ ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με μια κοπέλα αρκετά πιο κάτω από το συνηθισμένο…
Σχετικά Κείμενα
Ο Wiseau στην ταινία θα έχει αναρίθμητες σκηνές που ξεκινάει την ομιλία του με το “hi”, ακόμα και όταν περιγράφει στους φίλους του πως γνώρισε τη θεά, μέλλουσα γυναίκα του…
“Την πλησίασε και της είπε “hi”…”
Υπάρχουν όμως κάποιες σκηνές που πραγματικά απογείωσαν τόσο την ταινία όσο και τον Wiseau. Πρώτα είναι η σκηνή στην ταράτσα, όπου ο Johnny εξομολογείται στον φίλο του ότι δεν χτύπησε την Lisa και στη συνέχεια πολύ φυσικά τον χαιρετά με το “hi”:
– “…I did not hit her, it’s not true! I did not hit her! I did not! Oh hi, Mark….”
και η περίφημη σκηνή όπου ο Wiseau προσπαθεί να πλησιάσει την υποκριτική του ειδώλου του James Dean και μας χαρίζει την πιο cult σκηνή της ταινίας:
Ο Johhny έχει έναν έντονο διάλογο με τη μέλλουσα γυναίκα του, όπου εκείνη τον προειδοποιεί να μην είναι και τόσο σίγουρος για τον επικείμενο γάμο, γιατί “οι γυναίκες αλλάζουν γνώμη συνέχεια”. Ο Wiseau θα γελάσει αρχικά πιστεύοντας ότι η αγαπημένη του κάνει χιούμορ, εκείνη θα απαντήσει θυμωμένα ότι δεν θέλει να του μιλήσει άλλο και ετοιμάζεται να αποχωρήσει για να δεχτεί τελικά το απρόσμενο ξέσπασμά του:
“…- You are lying! I never hit you! YOU ARE TEARING ME APART, LISA!…”
Η σκηνή φυσικά και τελειώνει περίεργα με τον Wiseau να ηρεμεί ξαφνικά και να της εξομολογείται ότι ακόμα την αγαπά!
Έχει γραφτεί για τις μεγάλες ταινίες ότι δεν θα βρεις μέσα σε αυτές ούτε μια σκηνή που να περισσεύει, ο Wiseau, με την αντίστροφη ιδιοφυΐα ενός μεγάλου σκηνοθέτη και δημιουργού που φαίνεται να διαθέτει, κατάφερε να γυρίσει μια ταινία που όλες οι σκηνές φαντάζουν περιττές.
Η ταινία είναι τόσο αριστοτεχνικά δουλεμένα κακή, που φαντάζει εξαιρετικά απίθανο να βγήκε αυτό το αποτέλεσμα τυχαία…και μπορεί μόνο να δικαιολογηθεί αν αναγνωρίσεις στον Wiseau ένα αυθεντικά μεγάλο ταλέντο σε αστοχία!
Η ταινία, που στοίχισε 6 εκατομμύρια ευρώ, παίχτηκε το 2003 και τελικά κυκλοφόρησε σε μόνο 2 κινηματογράφους για 2 εβδομάδες αποφέροντας κέρδη κοντά στα 1800 δολάρια.
Η μόνη διαφημιστική καμπάνια που έγινε για την ταινία ήταν μια διαφημιστική πινακίδα που παρουσίαζε σε ασπρόμαυρο μόνο το πρόσωπο του Wiseau σαν έναν διαβολικό χαρακτήρα και παρέπεμπε μάλλον σε ταινία τρόμου! Η πινακίδα, αν και η ταινία κατέβηκε μετά από 2 εβδομάδες και ενώ το κόστος συντήρησης διαφημιστικής πινακίδας σε τέτοια περιοχή είναι κοντά στα 5000 δολάρια ανά εβδομάδα, παρέμεινε εκεί για πάνω από 5 χρόνια!
Όταν τελικά το 2008 κατέβηκε η περίφημη αυτή πινακίδα, η ταινία ήδη θεωρούνταν ένα cult αριστούργημα! Κόσμος που είχε δει ήδη την ταινία πήγαινε σε κινηματογραφικές προβολές συμμετέχοντας φωναχτά σε όλους σχεδόν τους διαλόγους και αποθεώνοντας κυριολεκτικά τον Wiseau!
Το 2013 ο συμπρωταγωνιστής της ταινίας Greg Sestero κυκλοφορεί το βιβλίο “The Disaster Artist”, πάνω στο οποίο και βασίστηκε η ομώνυμη ταινία του James Franco, που κυκλοφόρησε το 2017 και του χάρισε παγκόσμια αναγνώριση και μια χρυσή σφαίρα ερμηνείας!
Θα κλείσω το κείμενό μου με μια σκηνή από την ταινία “The Disaster Artist”, που για μένα αποτέλεσε ένα κλειδί στην προσπάθεια μου να κατανοήσω κάπως τον τόσο διαφορετικό κόσμο του Wiseau και της ταινίας του.
Σε ένα ακριβό εστιατόριο του Holywood ένας μεγαλοπαραγωγός τρώει με μια νεαρή σύντροφό του, ως την στιγμή που θα τον αναγνωρίσει ο Wiseau και θα τον πλησιάσει!
Αρχικά προσπαθεί να τον πείσει για το “ταλέντο” του, παίζοντας φωναχτά την περίφημη σκηνή από το θεατρικό Hamlet του Shakespeare “to be, or not to be” για να δοκιμάσει στη συνέχεια και λίγο από το “Stella” του Tennessee Williams!
Η προσπάθειά του δεν θα έχει το αναμενόμενο για εκείνον αποτέλεσμα και ο παραγωγός θα του πει αποκαρδιωτικά πως δεν αρκεί να το θέλεις για να συμβεί, οι πιθανότητες είναι μια στο εκατομμύριο, ακόμα και αν έχεις το ταλέντο του Μάρλον Μπράντο!
Ο Wiseau θα τον κοιτάξει εμφανώς απογοητευμένος και πληγωμένος, αλλά δεν είναι διατεθειμένος να τα παρατήσει τόσο εύκολα και τραυλίζοντας επαναλαμβάνει “’όμως, ίσως, αν, ίσως”…. για να λάβει την αποστομωτική απάντηση του παραγωγού:
– Δεν λέω ίσως! Λέω δεν πρόκειται να συμβεί ούτε σε εκατομμύρια χρόνια!
Ο Wiseau δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος που μόλις έχει αναφέρει ο παραγωγός και συνεχίζει να ρωτάει:
– Ίσως μετά από αυτά τα χρόνια;
– Ούτε μετά!
Ο διάλογος στη συνέχεια θα διακοπεί από τους υπεύθυνους του εστιατορίου, που σπεύδουν να απομακρύνουν τον Wiseau, ο οποίος αποχωρώντας τελικά του ζητάει συγγνώμη!
Για τους αναγνώστες που δεν έχουν δει την ταινία “The room” 100 φορές, ώστε να γίνει καλύτερη η κατανόηση των νοημάτων και των βαθύτερων στρωμάτων που ίσως διαθέτει, μπορεί να βρεθεί ολόκληρη με μια απλή αναζήτηση στο Youtube!
“…I inspire myself…” -Tommy Wiseau