Το όνειρο μας λένε οι ειδικοί είναι ο θεματοφύλακας του ύπνου. Διασφαλίζει έτσι την ξεκούραση του οργανισμού και κατά επέκταση και την υγεία μας. Η αστοχία αυτής της διαδικασίας οδηγεί σε εφιάλτες που είναι η απότομη και βίαιη διακοπή του ύπνου.
Η αντίληψη μας αυτή για τα όνειρα είναι σχετικά καινούργια, έναν αιώνα πριν ο περισσότερος κόσμος θεωρούσε τα όνειρα μια πύλη πρόβλεψης του μέλλοντος. Οι ονειροκρίτες ήταν κάτι σαν σύγχρονες Πυθίες που προέβλεπαν τι θα σου συμβεί ανάλογα με τι όνειρο είδες.
Αν για παράδειγμα ονειρευτείς ότι κέρδισες χρήματα, θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο, δεν πρόκειται να σου δώσουν ούτε αυτά που σου χρωστούν. Αν ονειρευτείς ότι βρήκες χρήματα κατά τύχη, μόνο αυτό δε θα συμβεί στην πραγματικότητα. Αντίθετα θα καταστραφείς οικονομικά και θα αποκτήσεις χρέη! Αντίθετα, αν ονειρευτείς ότι σε έχουν χτυπήσει όλες οι ατυχίες του κόσμου, τότε θα έχεις τύχη!
Πολλές από τις ερμηνείες του ονειροκρίτη έχουν διασωθεί ως σήμερα και άτομα κυρίως που πιστεύουν στις προλήψεις τους δίνουν μεγάλη βαρύτητα. Ο «ψηλός» ήταν ένα τέτοιο άτομο. Προληπτικός, αλλά με χιούμορ. Στο έλεγε με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούσες να τον παρεξηγήσεις.
Ο Κώστας όπως ήταν το όνομά του εκτός των λεσχών, των καζίνων και των κακόφημων μπαρ, ήταν επίσης γνωστός σαν kokos, αλλά οι περισσότεροι τον αποκαλούσαν «ψηλό».
Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που βγήκαμε για ποτό. Ξεκινήσαμε από ένα ωραίο μπαρ στο κέντρο με ατμοσφαιρική μουσική για να καταλήξουμε όμως πολύ σύντομα στο “Ναυάγιο” όπου ήθελε να περάσει να πιει ένα ποτό και να δει και την κοπέλα του όπως μου είχε πει…
Το συγκεκριμένο μαγαζί δε θα μπορούσε να έχει πιο πετυχημένο όνομα. Τρεις, τέσσερις κοπέλες στο μπαρ και άλλες τόσες έξω απ’ αυτό για να κάνουν παρέα σε πελάτες που θα επιζητήσουν κάτι τέτοιο. Όταν μπήκαμε με τον ψηλό μέσα έγινε κάτι αναπάντεχο, όλες οι κοπέλες (ακόμα και αυτές μέσα από τα μπαρ, αλλά και αυτές που μιλούσαν ήδη σε άλλους πελάτες), έπεσαν κυριολεκτικά πάνω του και τον αγκάλιαζαν και τον φιλούσαν, λες και είχε μπει κάποιος σπουδαίος ροκ σταρ. Εμένα δε μου έδωσαν καμία σημασία, σαν ήμουν ο παρατρεχάμενός του!
Το να περνάς απαρατήρητος σε μαγαζί όπου πληρώνεις για την παρέα σου δημιουργεί περίεργα συναισθήματα, σίγουρα όμως με έκανε να εντυπωσιαστώ για τον καινούργιο μου φίλο…
Ο Κώστας άκουγε κυρίως λαϊκή μουσική, Τερζή όταν ήθελε να είναι ποιοτικός, αλλά κυρίως Βασίλη Καρρά, Σταμάτη Γονίδη και Πάνο Κιάμο. Όμως το αγαπημένο του τραγούδι ήταν μια μπαλάντα του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Το όνειρο» ήταν.
Όνειρο Ήτανε – Αλκίνοος Ιωαννίδης
Σχετικά Κείμενα
Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1999 και συμπεριλήφθηκε στο δίσκο “Ανεμοδείκτης”(1999). Η ιστορία αυτού του τραγουδιού όπως την αποκάλυψε ο ίδιος σε μία συνέντευξή του είναι η παρακάτω:
«…Ένας φίλος μου υπήρξε ερωτευμένος για μεγάλο διάστημα με μια κοπέλα, την οποία έβλεπε μόνο στον ύπνο του. Στον ξύπνιο δεν την είχε συναντήσει ποτέ. Παρ’ όλα αυτά είχαν μια κανονική ερωτική ιστορία, με τα πάνω και τα κάτω, με τις χαρές και τις λύπες. Από καιρό σε καιρό έβλεπα το φίλο μου και εκείνος μου έλεγε: “Ξέρεις, την ξαναείδα, μου είπε αυτό, εγώ της είπα το άλλο, συνέβη εκείνο, έγινε τούτο”.
Μια μέρα, ένα βράδυ μάλλον, ενώ κοιμόταν πάλι, ήρθε ξανά στον ύπνο του η κοπέλα, κλαίγοντας αυτή τη φορά του είπε ότι δε θα την ξανάβλεπε ποτέ ξανά και πράγματι έκτοτε δεν την ξαναείδε. Και απ’ αυτή την ιστορία έγραψα αυτό το τραγούδι….»
«…Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει
και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα ‘μαι κοντά σου…»
Ο Κώστας μπορεί να μην έβλεπε στον ύπνο του κάποια κοπέλα, είχε όμως μια σχέση που αφού τον παράτησε, για λόγους που ακόμα και ο ίδιος είτε δυσκολεύεται να εξωτερικεύσει, είτε δε γνωρίζει, πήγε και παντρεύτηκε άλλον και έκανε και δυο παιδιά μαζί του. Η γυναίκα αυτή ήταν το αιώνιο απωθημένο, δεν παντρεύτηκε ποτέ, ουσιαστικά δεν έκανε κάποια άλλη σχέση και ζούσε μαζί της κάποια διαλείμματα που εκείνη του πρόσφερε κάθε φορά που τσακωνόταν με τον άντρα της.
Έτσι και ενώ τώρα πια κόντευε τα 50, ζούσε ακόμα με τους γονείς του, δεν είχε παντρευτεί, ούτε είχε κάνει παιδιά και έπαιζε. Έπαιζε σχεδόν όλα τα παιγνίδια τζόγου που υπάρχουν. Στοιχημάτιζε μεγάλα ποσά στο ποδόσφαιρο, συμμετείχε καθημερινά σε πολλές κληρώσεις στο ΚΙΝΟ, και έπαιζε “φρουτάκια”, πόκερ, και μπλακ τζακ.
Τη μεγαλύτερη επιτυχία του, την είχε πετύχει στα “φρουτάκια”. Μια μέρα σε ένα online καζίνο είχε καταφέρει να κερδίσει 40.000 ευρώ, όταν του έτυχε ένα μεγάλο τζακ ποτ! Ξεκίνησε τη διαδικασία ανάληψης και κατάφερε να του πιστωθεί στον τραπεζικό του λογαριασμό το ποσό Παρασκευή απόγευμα. Όλη την εβδομάδα που περίμενε τα χρήματα είχε προβεί σε διάφορες παραγγελίες και είχε δώσει μέχρι και προκαταβολή για αυτοκίνητο!
Μπήκε Παρασκευή βράδυ να παίξει να περάσει λίγο η ώρα του μιας και δεν ήθελε να βγει. Έχασε 3000 ευρώ σε μια ώρα. Μέχρι να ξημερώσει Σάββατο τα είχε χάσει όλα. Δεν κατάφερε από ένα τόσο μεγάλο ποσό να κάνει έστω και 1000 ευρώ ανάληψη. Αυτό ήταν και το μόνιμο παράπονό του, όταν αφηγούνταν ο ίδιος την ιστορία αυτή.
Την πιο αστεία ιστορία όμως για τον Κώστα δε μου την έχει πει ο ίδιος, αλλά ένας φίλος του, που διατηρούσε εστιατόριο. Μια Δευτέρα βράδυ, που η πόλη ήταν άδεια και έβρεχε καταρρακτωδώς και το μαγαζί του είχε ελάχιστους πελάτες, κατέφθασε ο «ψηλός» με μια «φίλη» του που δε μιλούσε ελληνικά. Είναι σημαντικό να τονίσω ότι ο Κώστας μιλάει μόνο ελληνικά και τα αγγλικά του είναι εξαιρετικά φτωχά. Κάθισαν και αφού έφαγαν και ήπιαν, ανοίγοντας μάλιστα και κάποιο καλό κρασί, ο Κώστας πήγε στον φίλο του και του εκμυστηρεύτηκε ότι δεν έχει καθόλου λεφτά πάνω του και ότι θα του τα έδινε άλλη μέρα! Σαν να μην έφτανε αυτό, του ζήτησε και 100 ευρώ δανεικά γιατί ήθελαν να συνεχίσουν και αλλού…
Πρόσφατα το όνειρο για τον Κώστα έγινε πραγματικότητα. Η κοπέλα που ήταν το αιώνιο απωθημένο του χώρισε οριστικά με τον άντρα της και γύρισε και πάλι σ’ εκείνον. Έχει σταματήσει να πηγαίνει σε κακόφημα μπαρ, έχει κόψει τον τζόγο εντελώς και δείχνει να έχει κάνει στροφή στη ζωή του.
Όταν τον ρώτησα μια μέρα, αν του λείπουν όλα αυτά, ο τζόγος, οι γυναίκες, η νύχτα, μου απάντησε αρνητικά γιατί στην αλήθεια δεν τα ήθελε ποτέ πραγματικά και πως εκεί τον είχε οδηγήσει το κενό που ένιωθε από την απουσία της. Ήταν ο μόνος τρόπος που είχε βρει να μην τη σκέφτεται.