Μια σύντομη ματιά στο μέλλον
Πάτρα 27 Ιουλίου 2051 (Αληθινή ιστορία)
Η συνάντηση είχε ολοκληρωθεί με απόλυτη επιτυχία και τώρα βρισκόμουν πια με μια μικροποσότητα που την είχα τυλίξει καλά μέσα σε μια πλαστική σακούλα και την είχα χώσει στη μεγάλη πλάγια τσέπη της βερμούδας μου.
Έκανε απίστευτη ζέστη αλλά προτίμησα να περπατήσω μέχρι το σπίτι από το να πάρω το ρίσκο να μπω σε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς όπου θα μπορούσα ίσως να πέσω πάνω σε έλεγχο της αστυνομίας.
Μετά από περπάτημα που κράτησε γύρω στα 20 λεπτά έφθασα στη μεγάλη ανηφόρα της Παγώνας. Η θερμοκρασία μπορεί και να άγγιζε τους 40 βαθμούς, αλλά κατάφερα ύστερα από 3 στάσεις να φτάσω σπίτι.
Άνοιξα την πόρτα, μπήκα μέσα και πήγα κατευθείαν στην κουζίνα. Η πρώτη σκέψη που είχα κάνει, να βγάλω το ρούτερ εκτός λειτουργίας, ήταν σίγουρα λανθασμένη. Με το που θα έβλεπαν όλες τις συσκευές εκτός ίντερνετ για πολύ ώρα, σίγουρα θα έστελναν άμεσα κάποιον να τις ελέγξει!
Άνοιξα το ψυγείο και αφαίρεσα 2-3 συνηθισμένα υλικά. Στη συνέχεια το ενημέρωσα για το φαγητό που θέλω να φτιάξω και μου πρότεινε 2-3 συνταγές. Διάλεξα την πιο συνηθισμένη, άνοιξα τον φούρνο και ξεκίνησα να μαγειρεύω.
Όσο ετοιμαζόταν το φαγητό ανέβηκα στο πατάρι και κατέβασα ένα παλιό γκαζάκι, ήταν μια συσκευή που είχα πάνω από 30 χρόνια και δεν μπορούσες να την συνδέσεις στο ίντερνετ. Έβαλα σε ένα παλιό τηγάνι, που ήταν και αυτό στο πατάρι, λίγο λάδι και έβγαλα την σακούλα που είχα στην τσέπη της βερμούδας μου.
Προσεκτικά ξετύλιξα το περιεχόμενο και το άφησα πάνω στο τηγάνι. Στη συνέχεια κάθισα δίπλα, έκλεισα τα μάτια μου και το μύριζα…
Σχετικά Κείμενα
Δυστυχώς η χαρά μου κράτησε πολύ λίγο! Δέκα λεπτά αργότερα με είχαν συλλάβει! Η αστυνομική επιχείρηση της σύλληψής μου ήταν σύντομη αλλά αποτελεσματική! Μόλις είδα 3 αστυνομικούς να μπουκάρουν σπίτι μου δεν αντιστάθηκα καθόλου. Σήκωσα τα χέρια, έπεσα στα γόνατα και περίμενα να μου περάσουν χειροπέδες.
Λίγο αργότερα βρισκόμουν στο αστυνομικό τμήμα, στην αίθουσα ανακρίσεων και ένας προβολέας σημάδευε το κεφάλι μου. Στην αίθουσα μαζί με μένα βρίσκονταν 2 αστυνομικοί. Ο πιο ψηλός φαινόταν ευγενικός, αλλά ο κοντός ήταν πιο σκληρός και συνεχώς εκτόξευε απειλές και βρισιές.
Κάποια στιγμή ο κοντός πήδηξε σχεδόν πάνω μου και με έπιασε από τον γιακά.
– Γιατί δεν μας λες ποιος είναι ο προμηθευτής σου, αφού αργά ή γρήγορα θα το μάθουμε.
– Δεν ξέρω παρά ένα username Pinokio47 τίποτε άλλο.
– Που τον βρήκες;
– Στο Dark Web σε κάποιο forum που έχει κλείσει!
– Και που συναντηθήκατε;
– Σας είπα στην πλατεία Γεωργίου, φορούσε καπέλο, μάλλον ψηλός και αδύνατος!
– Από το κινητό σου, και ας το είχες κλειστό, έχουμε χαρτογραφήσει όλη τη διαδρομή σου. Θα την περάσουμε στις κάμερες και θα σε δούμε!
– Τότε γιατί με ρωτάτε να σας πω κάτι που θα το γνωρίζετε σε λίγο;
– Γιατί αξιολογούμε και την πρόθεσή σου να βοηθήσεις αλλά και την ειλικρίνεια σου!
– Για την ειλικρίνεια μου μην έχετε καμία αμφιβολία.
Εκείνη τη στιγμή ο ψηλός, που μέχρι τότε μόνο άκουγε, πήρε το λόγο απευθυνόμενος σε μένα.
– Γνωρίζεις ότι η ποινή για κατανάλωση κρέατος είναι τα 4 χρόνια; Αν συνεργαστείς με τις αρχές και δείξεις μεταμέλεια μόνο τότε μειώνεται σε 2 χρόνια. Εσύ και λόγω του πρότερου έντιμου βίου σου μπορεί να φας μόνο 1 χρόνο με αναστολή.
– Μέχρι να γίνει το δικαστήριο θα είμαι ελεύθερος;
– Η δίκη σου ορίστηκε στις 24 Ιουλίου. Μπορείς να πηγαίνεις.
Βγήκα έξω και για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη να καπνίσω!
Ασυναίσθητα έψαξα για κάποιο πακέτο στην τσέπη μου…Θυμήθηκα όμως πως και αυτό ήταν πια παράνομο και δεν μπήκα καν στον πειρασμό να αναζητήσω ένα τσιγάρο…