Η απίστευτη εμμονή της Αλέξιας Βασιλείου
Βρισκόμαστε στο 1987 και η νεαρή Αλέξια από την Κύπρο, μετά τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό της Eurovision με το τραγούδι “Άσπρο Μαύρο”, παρουσιάζει τον πρώτο της προσωπικό δίσκο με τίτλο “Αλέξια” σε μουσική Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, πουλώντας πάνω από τριακόσιες χιλιάδες αντίτυπα.
Μέσα στο 1990 θα κυκλοφορήσει καινούργιο album και πάλι σε
μουσική Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, με τίτλο “Έλα μια
νύχτα” και η επιτυχία της θα συνεχιστεί.
Η Αλέξια όμως βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια καριέρα που η ίδια δεν επιθυμεί.
Σε συνέντευξή της είχε δηλώσει:
«… Τότε δεν ήμουν ο εαυτός μου. Στην εφηβεία άκουγα Stephen Sondheim, Barbra Streisand, Ella Fitzgerald. Καθόμουν στο δωμάτιό μου στη Λάρνακα μετά τον πόλεμο και άκουγα από το ραδιόφωνο όλους αυτούς…»
Το 1993 το κοινό θα την ακολουθήσει με μία αμηχανία, όταν εκείνη, ως Αλέξια Βασιλείου πια, θα τραγουδήσει ελαφρά τραγούδια που έχουν γραφτεί από το 1939 ως το 1968, σε ένα ρεπερτόριο κλασικό.
Το 1997 η Αλέξια Βασιλείου επιστρέφει με τον τζαζ δίσκο “Alexia in a jazz mood”.
Εκτός από τα έντεκα αγγλόφωνα κομμάτια, το “in a jazz mood” περιέχει το “Ξημερώνει” του Μίκη Θεοδωράκη και το “Χάρτινο το φεγγαράκι” του Μάνου Xατζιδάκι.
Την αμηχανία όμως του κοινού το 1993 θα ακολουθήσει το
1997 η αδιαφορία…
Εκείνη όμως επιμένει στην πορεία που θέλει να ακολουθήσει.
Το 1998 κυκλοφορεί ο δίσκος Αλέξια-Μίκης Θεοδωράκης, ένα διπλό άλμπουμ με είκοσι έξι τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος, όμως, θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη αποτυχία!
Παρά την κατά κοινή ομολογία απίστευτη φωνή της, ο κόσμος θέλει να την ακούει μόνο στις επιτυχίες που έκανε με τον Χαριτοδιπλωμένο και που η ίδια έχει αποκηρύξει!
Σχετικά Κείμενα
Θα ακολουθήσει μια δεκαετία σιωπής, στην οποία ο κόσμος
συνεχίζει να ακούει ΜΟΝΟ τα τραγούδια που της έγραψε ο
Χαριτοδιπλωμένος.
Εκείνη στην επανεμφάνισή της θα επιμείνει στο δρόμο που
θέλει να χαράξει και θα κυκλοφορήσει τα παρακάτω albums,
τα οποία όλα απέτυχαν παταγωδώς σε εισπρακτικό επίπεδο,
παρόλο που οι κριτικές που έλαβαν ήταν αποθεωτικές, τόσο
για την ίδια όσο και για την ποιότητα της δουλειάς που
παρουσίασε:
– Re-be (2010)
– Backyards (2011)
– The Voice Improvisation Series (2011)
– The Voice Improvisation Series (2012)
Εντελώς αναπάντεχα την ίδια περίοδο όλα τα τραγούδια
της από την πρώτη εποχή θα γνωρίσουν και πάλι μια απίστευτη αναβίωση.
Ο κόσμος θα δείξει και πάλι την αγάπη του για την Αλέξια, την ίδια περίοδο που για άλλη μια φορά θα γυρίσει την πλάτη στην Αλέξια Βασιλείου.
Πολύ πρόσφατα, σε μια εκπομπή του Χαρδαβέλλα, που
έκανε ένα μουσικό αφιέρωμα στον Κώστα Χαριτοδιπλωμένο,
ήταν εκεί η Σαμπρίνα, η Πωλίνα, η Σοφία Αρβανίτη, αλλά η
Αλέξια δεν πήγε για άλλη μια φορά.
Όπως κοιτούσα και άκουγα άλλες τραγουδίστριες να ερμηνεύουν γνωστά τραγούδια της Αλέξιας, έκανα τη σκέψη ότι θέλει πραγματικά πολύ μεγάλη δύναμη και επιμονή να μένεις πιστός σε αυτό που αγαπάς και έχεις επιλέξει να ακολουθήσεις, όταν κανένας δεν θέλει να σε δει έτσι, αλλά αντιθέτως όλοι σχεδόν προτιμούν μια εκδοχή που εσύ έχεις απορρίψει.
Και τότε τη θαύμασα!
Θαύμασα το κουράγιο που έχει να διαμορφώνει τα “θέλω” της με βάση αυτά που αγαπά η ίδια και όχι με βάση αυτά που αγάπησαν όλοι οι άλλοι!
ΑΛΕΞΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, σε παρακαλώ, να συνεχίσεις να ανεβαίνεις
τον δρόμο που επέλεξες! Για κάποιον λόγο το θεωρώ σημαντικό και για μένα.
***Το κείμενο αυτό γράφτηκε πριν αρκετά χρόνια και σαν “παρεμβολή” είχε βρει μια θέση στο μυθιστόρημά μου “Και στο ρεφρέν θα μπω ξανά”.