Οι περιπέτειες μιας φωτογραφιζόμενης

“…Όταν παίζετε με την μπάλα, ζείτε στο παρόν, όταν όμως η ιδέα της φωτογραφίας επεμβαίνει και κρύβεται πίσω από κάθε κίνησή σας, δεν σας απασχολεί πια η χαρά του παιγνιδιού αλλά η προβολή του στο μέλλον…”

“…Η χαρά της φυσικής στιγμιαίας φωτογραφίας που αποτυπώνει την πραγματικότητα, σκοτώνει τον αυθορμητισμό και απομακρύνει το παρόν. Η φωτογραφημένη πραγματικότητα αποκτά αμέσως ένα νοσταλγικό χαρακτήρα, της χαράς που έχει κιόλας πετάξει με τα φτερά του χρόνου, έναν αναμνηστικό χαρακτήρα, ακόμα κι αν πρόκειται για χτεσινή φωτογραφία…”

“…Και η ζωή που ζείτε μόνο και μόνο για να τη φωτογραφίζετε είναι ήδη καταδικασμένη από τη γέννηση της, αφού αποτελεί ανάμνηση του εαυτού της…” – Ίταλο Καλβίνο (Αποσπάσματα από το διήγημα: Η περιπέτεια ενός φωτογράφου)

“Ανέβασε” άλλη μια φωτογραφία, η τρίτη για σήμερα! Και όμως, δεν είχε φτάσει καλά, καλά ακόμα ούτε μεσημέρι. Αυτή τη φορά την έκανε κάπως πιο προκλητική, παρόμοια με αυτή που είχε ανεβάσει δύο μέρες πριν και είχε πάει πολύ καλά σε likes και comments.

Οι προηγούμενες δύο που είχε “ανεβάσει” νωρίτερα, δεν είχαν καλή ανταπόκριση στα Social Media, η μία μάλιστα πήγαινε τόσο χάλια που σκεφτόταν να την διαγράψει.

Επικεντρώθηκε στο σχόλιο που θα συνόδευε την νέα της απόπειρα και έψαξε στα αποφθέγματα για κάτι που να ταιριάζει στη διάθεσή της. Κατευθύνθηκε πρώτα σε αυτά που έχουν την μεγαλύτερη δημοφιλία.

“…Ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με τη δική μου…” – Φραντς Κάφκα

Δεν ήξερε τον συγγραφέα, ούτε είχε διαβάσει ποτέ κάποιο βιβλίο του αλλά της άρεσε το γνωμικό γιατί είχε χιούμορ και φαινόταν “ψαγμένο”.

Την βλέπω να προβληματίζεται με την ανάρτηση που θα κάνει σε λίγο και δεν μπορώ να μην μοιραστώ μαζί σας και έναν δικό μου προβληματισμό.

Στην εποχή των Social Media, η λογοτεχνία συρρικνώθηκε σε μερικές εκατοντάδες αποφθέγματα. Η ηρωίδα μου δεν θα ασχοληθεί περισσότερο με τον Κάφκα, δεν θα μπει καν στη διαδικασία να ψάξει ποια βιβλία έγραψε. Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί κάποιο απόφθεγμα θα μπει και πάλι στο ίντερνετ και απλά θα αντιγράψει κάποιο άλλο.

Ας γυρίσουμε όμως σε εκείνη.

Σκέφτηκε τα πιθανά σχόλια που θα έπαιρνε το γνωμικό και πως θα μπορούσε να απαντήσει σε κάποια από αυτά. Έμεινε ευχαριστημένη και από αυτές τις σκέψεις της και αποφάσισε να προχωρήσει με την ανάρτηση.

Μπήκε στην σελίδα της, έβαλε τα ίδια φίλτρα που είχε βάλει και στην προηγούμενη φωτογραφία που είχε αναρτήσει και είχαν σημειώσει επιτυχία και τελικά την “πόσταρε”.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά τα likes και comments έπεφταν βροχή! Ξεκίνησε να παρακολουθεί με σχολαστικότητα τα προφίλ που της πάταγαν like και να απαντάει σε όλα τα σχόλια που της έκαναν οι φίλοι της.

Ήταν χαρούμενη! Μπορεί να χρειάστηκε τρεις προσπάθειες σήμερα, αλλά τόσο η φωτογραφία όσο και το γνωμικό είχαν αποδώσει πολύ καλά. Για το επόμενο τρίωρο τουλάχιστον θα είναι ικανοποιημένη.

Θα την αφήσω για λίγο εκεί να χαζεύει στο κινητό της. Την συμπαθώ και θέλω να είναι όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα χαρούμενη. Είναι πάνω στη σκηνή. Είναι η ώρα που τα φώτα πέφτουν επιτέλους πάνω της. Είναι ηρωίδα ενός ρόλου!

Το περίεργο εδώ είναι ότι δεν είναι μόνο δικιά μου ηρωίδα!

Όχι! Και η ίδια παίζει έναν ρόλο στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Έχει κάθε μέρα το κοινό της, στο οποίο αν θέλει να “πρωταγωνιστεί”, πρέπει να το τροφοδοτεί με καλές φωτογραφίες και καλές “ατάκες”.

Όμως ακόμα και τις μέρες που τα καταφέρνει η δόξα δεν κρατάει παρά ελάχιστα! Ταυτόχρονα με την δική της παράσταση “ανεβαίνουν” κυριολεκτικά εκατομμύρια άλλες που και αυτές αναζητούν να αιχμαλωτίσουν για μερικά λεπτά το κοινό! Έτσι ακόμα και μια πετυχημένη ανάρτηση λίγες ώρες μετά είναι καταδικασμένη στη λήθη.

Το δυστύχημα για την ηρωίδα μου είναι ότι αισθάνεται ευτυχισμένη μόνο μπροστά στα φώτα της σκηνής! Όταν σβήνουν, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η επόμενη ανάρτηση και πως θα καταφέρει και πάλι να βγει στη σκηνή!

Οι αναρτήσεις μοιραία γίνονται όλο και συχνότερες και όλο και πιο τολμηρές! Όμως και πάλι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, γιατί φαίνεται ότι την ίδια τακτική ακολουθούν όλο και περισσότεροι “ανταγωνιστές” της.

Σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω για εκείνη. Στο κάτω κάτω είναι και δικιά μου ηρωίδα!

Η πρώτη μου σκέψη είναι να της εγκαταστήσω στο κινητό εκείνη την εφαρμογή που μετατρέπει κάθε φωτογραφία σε studio του Hollywood!

Διάβαζα πρόσφατα πως όλο και περισσότερες γυναίκες (κυρίως) πάνε σε πλαστικούς χειρουργούς ή εξειδικευμένους γιατρούς με φωτογραφίες δικές τους, από τα κινητά τους, επεξεργασμένες όμως από διάφορα προγράμματα και τους ζητούν να τις “κάνουν” όπως είναι και η ψηφιακή εκδοχή τους!

Μήπως ο καλύτερος της φίλος θα μπορούσε να είναι γραφίστας κορυφαίος στην επεξεργασία εικόνας που θα της έδινε και το κάτι παραπάνω όταν θα το χρειαζόταν ή κορυφαίος φωτογράφος για να έχει και πρωτότυπες λήψεις;

Αποφασίζω ότι τους έχει και τους δύο “κολλητούς” αλλά και πάλι δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένος!

Αν κέρδιζε και ένα ταξίδι σε έναν τουριστικό προορισμό;

Ναι! Νομίζω ότι είναι πολύ καλή ιδέα!

Τώρα το μόνο θέμα που έχω να λύσω, είναι αν θα πάρει μαζί της τον φωτογράφο για να έχει εκπληκτικά πλάνα ή τον γραφίστα που θα φτιάχνει τις φωτογραφίες να μοιάζουν με υπερπαραγωγές του Hollywood.

Μου ήρθε απότομα μια σκέψη της τελευταίας στιγμής! Λέτε να θέλει να πάει με το αγόρι της;