Μην πυροβολείτε τον πιανίστα, κάνει ό,τι μπορεί!
“…Η κακή τέχνη πρέπει να τιμωρείται με πυροβολισμό;…”
Η ιστορία μας ξεκινά το 1883 σε μια μικρή πόλη της Αμερικής με το όνομα Λίντβιλ.
Το Λίντβιλ της επαρχίας του Κολοράντο είχε εκείνη την εποχή μόλις 30.000 κατοίκους, εκ των οποίων οι 29.000 είχαν έρθει στην περιοχή τα τελευταία χρόνια αναζητώντας χρυσό.
Χωρίς διάθεση υπερβολής ήταν ίσως η πιο σκληρή πόλη του Φαρ Ουέστ, που κυριαρχούσαν το αλκοόλ, η χαρτοπαιξία και τα σαλούν και όπου η ζωή κάποιου είχε αξία μόνο αν μπορούσε να τραβήξει ένα όπλο γρηγορότερα από τον αντίπαλό του.
Την πόλη αυτή ταξιδεύοντας στην Αμερική θα επισκεφτεί και ο Όσκαρ Ουάιλντ .
Εδώ ο αστικός μύθος αναφέρει ότι σε κάποιο τοπικό σαλούν, πάνω από ένα πιάνο, είδε την παρακάτω επιγραφή:
“Μην πυροβολείτε τον πιανίστα, κάνει ό,τι μπορεί”
“Please don’t shoot the piano player. He is doing his best”
H επιγραφή δεν ήταν χιουμοριστική! Αντίθετα, ήταν μια εντελώς σοβαρή επίκληση προς τους θαμώνες του σαλούν!
Σχετικά Κείμενα
O Ουάιλντ έγραψε για το περιστατικό:
“…”I was struck with this recognition of the fact that bad art merits the penalty of death, and I felt that in this remote city, where the aesthetic applications of the revolver were clearly established in the case of music, my apostolic task would be much simplified, as indeed it was…”
Ελεύθερη Μετάφραση:
“…Ξαφνιάστηκα όταν συνειδητοποίησα ότι η κακοτεχνία αξίζει την θανατική ποινή, και αισθάνθηκα ότι σε αυτή την απόμακρη πόλη, όπου στην περίπτωση της μουσικής οι αισθητικές εφαρμογές του περίστροφου είναι ξεκάθαρα καθορισμένες, το αποστολικό μου έργο θα ήταν πολύ πιο απλό, και πράγματι είχα δίκιο…”
Ο χιουμοριστικός προβληματισμός του Όσκαρ Ουάιλντ για το αν η κακή τέχνη πρέπει να τιμωρείται με πυροβολισμό ήταν αυτός που έδωσε ώθηση στο κείμενό του, που γνώρισε τεράστια απήχηση μεταφερόμενο κυρίως από στόμα σε στόμα.
Η επιγραφή αυτή τελικά πάνω από το πιάνο έπιασε και έμεινε!
Σχεδόν παντού σήμερα χρησιμοποιείται με την έννοια:
“…Δεν φταίει αυτός, κάνει ό,τι μπορεί….”
————————————————————