Και τώρα μ’ άλλονε περνάς της εκκλησιάς την πόρτα!

Βρισκόμαστε στο 1998 και ένα άσημο γκρουπ με το ευφάνταστο όνομα “Κινούμενα Σχέδια” κυκλοφορεί ένα τραγούδι με τίτλο “Στης Εκκλησίας την Πόρτα”.
Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε αρχικά λίγο σαν αστείο, λίγο ως παρωδία της μεγάλης επιτυχίας του Μάκη Χριστοδουλόπουλου “Το Προσκλητήριο”, που στη δεκαετία του ‘90 ήταν τεράστια επιτυχία.
Η έναρξη του τραγουδιού έχει κάτι το χαρούμενο και η μουσική αρχικά θυμίζει τραγούδι που ξεκινάει το 3ο πρόγραμμα σε μπουζουξίδικο.
Η φωνή του τραγουδιστή στον πρώτο στίχο που ακούμε: “…Γιατί σ’ αγάπησα χωρίς να σε γνωρίσω πρώτα…” έχει μια λαϊκή χροιά και μια αδιόρατη χαρούμενη ειρωνεία.
Στη συνέχεια επαναλαμβάνεται πολλές φορές η φράση “… να σε γνωρίσω πρώτα…” και το ύφος αλλάζει απότομα και γίνεται πιο ροκ.
Ο στίχος που ακολουθεί έχει εμφανή κρητικά στοιχεία και μια έντονη χαρμολύπη.
“…και τώρα μ’ άλλονε περνάς της εκκλησιάς την πόρτα…
Μετά το “…και τώρα μ’ άλλονε περνάς…” έχουμε και την πρώτη έντονη παρουσία της κρητικής λύρας στο τραγούδι.
Μέσα σε μόλις 4 γραμμές παρατηρούμε την εναλλαγή από λαϊκό σε ροκ και από ροκ σε παραδοσιακό κρητικό και ταυτόχρονα ο στίχος του τραγουδιού, κυρίως με τον τρόπο που τραγουδήθηκε, σου δημιουργεί μια εναλλαγή συναισθημάτων, γιατί αποπνέει μια “χαρούμενη στεναχώρια”.
Εκεί όμως που απογειώνεται το ίδιο μοτίβο είναι στους στίχους που ακολουθούν:
“…Μα αν θες να μάθεις πώς πονούν, έλα εμένα ρώτα,
γιατί σε έχασα προτού να σ’ αποκτήσω πρώτα…”
Το τραγούδι κυκλοφορεί από το group, όμως περνάει απαρατήρητο και δεν ακούγεται καθόλου και πουθενά.
Τα “Κινούμενα Σχέδια” επιμένουν, το πιστεύουν το κομμάτι και το κάνουν και video clip.
Στο video clip αυτό έχουμε ένα γάμο παρωδία. Μια νύφη που σκανδαλίζει μέχρι και τον παπά για να φύγει στο τέλος με έναν μηχανόβιο….
Το αποτέλεσμα όμως δεν θα αλλάξει. Κανείς δεν ασχολείται με το τραγούδι.
Μερικά χρόνια αργότερα, ο Μάνος Πυροβολάκης, που είχε ξεκινήσει μαζί με το group και είχε γράψει μαζί με τον Γιάννη Στίγκα τη μουσική και τους στίχους του τραγουδιού, κάνει πια solo καριέρα, έχει βγάλει καινούργιο δίσκο και κάνει συναυλίες με τον Πορτοκάλογλου.
Στις συναυλίες ο Μάνος έλεγε 3-4 τραγούδια, ένα από αυτά και το “Στης Εκκλησίας την Πόρτα”.
Το τραγούδι άρεσε πολύ στο Νίκο Πορτοκάλογλου και όταν ο Μάνος θα του ζητήσει να πούνε μαζί ένα ντουέτο για μια καινούργια δισκογραφία, εκείνος θα προτείνει να επανεκτελέσουν το ξεχασμένο αυτό τραγούδι.
Αυτή τη φορά το “Στης Εκκλησίας την Πόρτα” δεν θα περάσει απαρατήρητο, αλλά θα το τραγουδήσει όλη η Ελλάδα!
Θυμάμαι να είναι καλοκαίρι του 2005 και να μπαίνω στο μεγαλύτερο παραλιακό club της Πάτρας. Ένα μαγαζί με χωρητικότητα πάνω από 1000 άτομα και ασφυκτικά γεμάτο εκείνη τη μέρα.
Ξαφνικά από τα ηχεία του μαγαζιού ακούγεται αυτή η εμβληματική εισαγωγή από το “Στης Εκκλησίας την Πόρτα” και την ίδια στιγμή παρακολουθώ σχεδόν όλα τα χέρια ταυτόχρονα να σηκώνονται στον αέρα, “πανηγυρίζοντας” με πάθος αυτή τη μεγάλη ήττα που περιγράφει το τραγούδι!
Αν και η ώρα είναι προχωρημένη, εκστασιασμένος παίρνω τον Μάνο τηλέφωνο.
Με τον Μάνο Πυροβολάκη είχαμε γνωριστεί 5 χρόνια πριν, όταν είχαμε καταταγεί και οι δυο φαντάροι στην Τρίπολη και για 45 μέρες μοιραζόμασταν μια κουκέτα.
Τότε (το 2000) είχε μόλις κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του album, που περιέχει κατά τη γνώμη μου και το πιο τρυφερό τραγούδι που έχει πει ως σήμερα, “Το χαμογελό σου”. Σε καμιά περίπτωση όμως τότε δεν ήταν τότε διάσημος, μάλλον δεν ήταν ούτε καν αναγνωρίσιμος.
Ο Μάνος θα το σηκώσει ξαφνιασμένος από το ακατάλληλο της ώρας και θα με ρωτήσει αν είμαι καλά! Εγώ προσπαθώ ανάμεσα στον εκκωφαντικό θόρυβο που κάνουν τα ηχεία του μαγαζιού να του εξηγήσω τι είχα μόλις βιώσει.
Είμαι περήφανος και συγκινημένος για τον φίλο μου που τα κατάφερε τόσο καλά, αλλά ο Μάνος εκείνη την ώρα είναι από ύπνο και νυσταγμένος…
Θα μου το κλείσει μάλλον βιαστικά και θα πρέπει να τον πάρω την επόμενη μέρα να απολογηθώ για την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά μου, αλλά και να του εξηγήσω τι είχα δει!
Όλη τη χρονιά που ακολούθησε, σε όποιο μαγαζί και να πήγαινα, το μοτίβο ήταν πάντα το ίδιο, με το που έμπαινε η εισαγωγή από το “Στης Εκκλησίας την Πόρτα” ο κόσμος πάντα σήκωνε τα χέρια ψηλά σαν να πανηγύριζε μια ήττα.
Αυτό που σταμάτησα εγώ να κάνω, είναι να παίρνω στο τηλέφωνο τον Μάνο τις πρωινές ώρες, αλλά περίμενα πια μέχρι την επόμενη μέρα.
‘Όταν αρκετά χρόνια αργότερα ξεκίνησα να γράφω το “Ρεφρέν”, το πρώτο τραγούδι που “ακούγεται” στο βιβλίο μου είναι ένα άλλο του Μάνου, που προσωπικά είναι από τα αγαπημένα μου:
“…Εγώ σ’ αγάπησα πολύ
Εγώ είχα τρέξει χίλιες φορές για να σε σώσω
Και κάθε ψέμα που `χες πει το `χα πιστέψει
Εσύ που αγαπούσα τόσο
Εσύ που αγαπούσα τόσο…”
———————————————————————
Κινούμενα Σχέδια – Στης Εκκλησίας την Πόρτα [Official Video Clip]
Μάνος Πυροβολάκης – Το χαμόγελο σου [Official Video Clip]
Manos Pirovolakis – Esi Pou Agapousa Toso
Makis Xristodoulopoulos To Prosklitirio
———————————————————————